 |
| Wadżrakilaja tyb. Dordże Phurba |
Wadżrakilaja tyb. Dordże Phurba może
być opisany jako cztery urzeczywistnienia. W przeszłości wielcy mistrzowie,
tacy jak Guru Rinpocze, a także inni wybitni indyjscy medytujący uzyskiwali
bezpośrednią wizję Dordże Phurby i w końcu osiągali Przebudzenie dzięki tej
praktyce czterech metod urzeczywistnienia.
Phurba pierwotnej mądrości
Z tych czterech metod realizacji,
związanych z praktyką Dordże Phurby, pierwsza znana jest pod nazwą "Phurba
pierwotnej mądrości". Jeśli chodzi o związek z praktyką, jaką rzeczywiście
wykonujemy w codziennym życiu, to ten aspekt Phurby odpowiada medytacji szine i
lhagtong, medytacji mahamudry.
Praktyka mahamudry, która odpowiada
"Phurbie pierwotnej mądrości", stosowana jest, by przezwyciężyć nasze
przywiązanie. Ono jest miejscem, w które wbijamy pierwszą Phurbę. Stale bowiem
gromadzimy w sobie pragnienia, związane z zewnętrznymi obiektami. Jest to
zarówno lgnięcie do realności zewnętrznych zjawisk, jak i samo przywiązanie do
tych obiektów, a także lgnięcie do dualistycznego postrzegania. Tak więc
wbijając "Phurbę pierwotnej mądrości", czyli stosując szczególną
praktykę mahamudry, przecinamy to dualistyczne przywiązanie tak do zewnętrznych
obiektów, jak i do umysłu. Takie jest zastosowanie pierwszej Phurby. Gdy
używamy pierwszej Phurby do oczyszczenia konceptu dualistycznego lgnięcia, to
pokonane zostają wszelkie splamienia umysłu (skt. klesia), a owocem będzie
urzeczywistnienie Dharmakai, zwane osiągnięciem pożytku dla siebie samego.
Phurba Rozciągniętej Liny
Współczucia
Drugi rodzaj Phurby, zwany
"Phurbą Rozciągniętej Liny Współczucia", odpowiada praktyce
bodhicitty. Kiedykolwiek praktykujemy bodhicittę, stosując różne metody, jak
medytacja nad miłującą dobrocią i współczuciem czy "medytacja dawania i
brania" (tyb. tonglen), to mamy wówczas do czynienia z drugą Phurbą,
"Phurbą Rozciągniętej Liny Współczucia".
W jakim celu stosuje się ten drugi
rodzaj Phurby? Miejscem umieszczenia tej Phurby są wszystkie czujące istoty. Są
dla nas punktem odniesienia, jako ci, którzy mają być prowadzeni przez
Bodhisattwę. Staramy się przynieść im pożytek tak bardzo, jak to tylko możliwe.
Medytując nad miłującą dobrocią i współczuciem, rozwijając szczodrość, starając
się kroczyć właściwą drogą niosąc pomoc
istotom, próbujemy nie tylko je ochraniać, ale i wprowadzać na ścieżkę. Staramy
się też chronić wszystkie istoty przed złymi ścieżkami i przed błędnymi
poglądami. Takie więc jest zastosowanie drugiej Phurby. Owoc praktykowania tego
rodzaju Phurby jest taki, że uzyskujemy zdolność doprowadzenia wszystkich istot
do stanu Buddhy.
Phurba wielkiej szczęśliwości
bodhicitty
Przechodzimy teraz do trzeciego
rodzaju Phurby, tzw. "Phurby wielkiej szczęśliwości bodhicitty". Ta
Phurba związana jest z fazą stwarzania w medytacji. Na koniec fazy stwarzania
wykonujemy praktykę, w której pojawiają się takie elementy, jak kanały, wiatry
i tigle. Medytacja związana z tymi trzema elementami odpowiada trzeciej
Phurbie.
Do czego stosuje się ten rodzaj
Phurby? Tę Phurbę wbijamy w nasze nieczyste kanały, wiatry karmiczne i punkty
koncentracji energii, czyli thigle. Dzięki temu oczyszczamy kanały, wiatry i thigle
i w efekcie uzyskujemy zdolność manifestowania trzech kai. Mówiąc dokładniej,
dzięki oczyszczeniu swych kanałów mamy zdolność zamanifestowania
nirmanakai(uzyskujemy tzw. wadżra-ciało), dzięki oczyszczeniu wiatrów osiągamy
sambhogakaję(wadżra-mowę),a dzięki usunięciu zanieczyszczeń thigle -
dharmakaję(wadżra-umysł).
Phurba symboliczna
 |
| Phurba symboliczna |
I ostatni, czwarty rodzaj to
"Phurba symboliczna". Jeśli wykonujemy praktykę jidama Dordże Phurby,
powinniśmy mieć przedmiot zwany phurbą*. Jest on podstawą medytacji, która
obejmuje wyobrażanie siebie w formie "bóstwa", czyli proces
stwarzania, a także powtarzanie mantry oraz fazę osiągania doskonałości. Tę
phurbę stosujemy zarówno w odniesieniu do siebie, jak i do wszystkich czujących
istot, by pokonać wszelkie negatywne emocje i splamienia. Kiedy wbijemy ją w
przeszkadzające uczucia czujących istot, pojawi się zdolność oczyszczenia
pięciu trucizn umysłu w pięć aspektów pierwotnej mądrości.
Jeśli ktoś praktykuje sadhanę Dordże Phurby,
to zawiera ona w sobie wszystkie rodzaje phurby, o jakich przed chwilą
mówiliśmy. Na przykład, kiedy na początku medytacji przyjmujemy schronienie i
pobudzamy bodhicittę, a na koniec dedykujemy zasługę dla dobra wszystkich
istot, to te fragmenty praktyki związane są z "Phurbą Rozciągniętej Liny
Współczucia". Po osiągnięciu stabilności w wyobrażaniu siebie jako
"bóstwa", przechodzimy do fazy osiągania doskonałości, medytacji na
kanały, wiatry i thigle, która z kolei powiązana jest z "Phurbą wielkiej
szczęśliwości bodhicitty". Jeśli poświęcamy się medytacji na Dordże
Phurbę, to niezwykle ważne jest, byśmy mieli rodzaj sztyletu, zwany phurbą,
który zawiera w sobie symbolikę całej mandali Wadżrakilai. Jest to "Phurba
Symboliczna". Przyjrzyjmy się jej teraz dokładniej.
W górnej części phurby znajduje się
pięcioramienna półwadżra, która oznacza pięć aspektów pierwotnej mądrości.
Poniżej widnieją trzy twarze, które są zarówno męskie, jak i żeńskie, bowiem
symbolizują trzy twarze Dordże Phurby oraz twarz jego „partnerki”. Następnie
pojawia się dziesięciokrotnie spleciony węzeł, odpowiadający dziesięciu groźnym
bóstwom jab-jum, znajdującym się w orszaku centralnej postaci.
Główna rączka phurby powinna być
ośmiokątna i ozdobiona specjalnymi ornamentami - symbolizuje ona dalsze
dwadzieścia jeden bóstw orszaku Wadżrakilaji. Dolna jej część to czterej
Strażnicy Kierunków. Samo ostrze zaś ma trzy krawędzie, które odpowiadają
pozostałym strażnikom mandali - są to trzy grupy żeńskich bóstw: cztery Siona,
cztery Dagni i cztery Sabdak.
Ostrze phurby wychodzi z ust ciusina -
wodnego demona Jest to mitologiczne zwierzę o niezwykłej mocy: ktokolwiek
dostanie się w jego paszczę, nieodwracalnie musi zginąć. Oznacza to, że jeśli
praktykujący czy wadżra-mistrz, dysponujący siłą jednoupunktowionej
koncentracji, czyli samadhi, zastosuje tę phurbę wobec jakiegokolwiek obiektu,
to efekt takiego działania nie może się równać z żadnym innym, jest nieodwracalny
i nie do pokonania.
Zatem gdy chcemy medytować na Dordże
Phurbę, należy umieścić ten przedmiot, "Phurbę Symboliczną", w środku
mandali, jako podstawę do naszej praktyki. Wykonujemy potem szereg rytuałów,
wizualizacji i powtórzeń mantr i dzięki temu osiągniemy moc urzeczywistnienia
symbolizowaną przez phurbę.
Po procesie stwarzania przychodzi faza
osiągania doskonałości i na koniec rozpuszczamy wizualizację i wykonujemy
medytację szine i lhagtong. Ten fragment praktyki odpowiada "Phurbie
pierwotnej mądrości".
W ten sposób w praktyce Wadżrakilai
zawarte są wszystkie cztery rodzaje Phurby.
