Saraha - Sekretne wyjaśnienia dotyczące mahamudry. cz. II

Aspekty Ścieżki Mahamudry

Wyraźne postanowienie odnośnie podstawy poglądu składa się z trzech części.

• Po pierwsze, zostanie ukazana natura poglądu.  Wspaniale! Przyjrzyj się sobie z niezachwianym umysłem. Jeżeli sam zrozumiałeś swoją prawdziwą naturę, falujący umysł również powstanie jako Mahamudra. W stanie wielkiego zadowolenia wszystkie dualistyczne charakterystyki wyzwalają się same z siebie. Kiedy budzimy się ze snu, widzimy, że wszystkie radości i smutki w nim były nierzeczywiste. Porzuć więc wszelkie nadzieje i wątpliwości, ponieważ kim jest ten, kto myśli o zakazach i zachętach? Poprzez widzenie rzeczywistej natury, rozpoznaje się, że nic w samsarze i nirwanie nie posiada własnej, indywidualnej natury. Kładzie to kres nadziejom i wątpliwościom. Któż więc ma czynić wysiłek porzucania i akceptacji? Każde zjawisko i każdy dźwięk są jak magiczne złudzenie, miraż lub odbicie; są to wolne od cech charakterystycznych, z pozoru rzeczywiste byty. Ten, kto rozumie iluzoryczną naturę zjawisk, posiada podobną do nieba naturę samego umysłu. Ta prawdziwa natura nie ma żadnego centrum ani granic, jak więc ktoś mógłby ją zrozumieć? Jest wiele różnych rzek, np. Ganges, ale gdy docierają do słonego morza, wszystkie zyskują jeden smak. W podobny sposób musi się poznać, że różnicujący umysł, jego treść i wszystkie jego funkcje, posiadają jeden smak w polu rzeczywistości.

• Ukazanie metody urzeczywistnienia. Jeżeli ktoś całkowicie poświęci się poszukiwaniom kresu nieba i zobaczy, że nie posiada ono centrum ani granic, to całkowicie pozbędzie się tych pojęć. Podobnie, jeśli szukamy w umyśle i wszystkich zjawiskach, nie będziemy w stanie znaleźć choćby atomu prawdziwej egzystencji. Nie można jej ujrzeć.

• Niezmienianie tej natury Tak jak kruk wypuszczony z okrętu lata wokół niego  we wszystkich kierunkach, a potem (kiedy nie zobaczy ziemi) wraca z powrotem, tak też umysł życzeniowy może podążać za myślami, ale potem osiada na niezmiennej, pierwotnej naturze samego umysłu. Niedotknięty przez sytuacje, wolny od nadziei,niszczy wszelkie ukryte wątpliwości. Oto umysł wadżry.

Odnośnie medytacji, istnieją trzy aspekty.

• Niemedytacja Mahamudry prawdziwa natura umysłu, który odciął korzeń (niewiedzy) przypomina niebo. Nie ma medytacji, którą można by wykonać, aby uniknąć  medytowania. Utrzymywanie zwykłego umysłu w jego spontanicznym, pierwotnym stanie, jest niezafałszowane przez żadne sztuczne pojęcia. Ten naturalnie czysty umysł nie czuje żadnej potrzeby sztuczności. Bez kurczowego trzymania się czy puszczenia, spocznij w swojej własnej naturze. Jeżeli nie ma niczego, co można by urzeczywistnić, wtedy nie musi się nad niczym medytować. A ten, kto to urzeczywistnia, jest wolny zarówno od podmiotu jak i przedmiotu medytacji. Tak jak niebo nie jest przedmiotem nieba, pustka nie medytuje na pustkę. To niedualistyczne zrozumienie jest jak mleko w wodzie. W ten sposób wszystkie rzeczy pozostają niezmienne w całkowitym zadowoleniu integracji.

• Najwyższa medytacja nigdy nie oddziela się od natury niemedytacji. W ten sposób przebywaj w trzech czasach w nieograniczonym, pierwotnym stanie, wolnym od medytacji. Utrzymanie tego jest konwencjonalnie zwane "medytacją". Nie powściągaj życiowych wiatrów, nie krępuj umysłu. Zachowaj niewymyśloną świadomość, tak jak czyni to dziecko. Kiedy pojawiają się myśli, zachowaj obecność swojej prawdziwej natury, nie stwarzaj żadnych różnic między wodą a falą!

• Ilustrując na przykładach ścieżkę Mahamudry. Rzeczywista natura, która jest wolna od zamrażania zwykłego umysłu, całkowicie wyzwala trzy zasady interakcji. W Mahamudrze umysł nie działa; nie ma tam nawet atomu praktyki medytacyjnej i nie ma medytacji. Najwyższa medytacja nigdy nie oddziela się od natury niemedytacji: niedualistycznej i spontanicznie współwyłaniającej się. To jest smak całkowitego zadowolenia. Kiedy wodę wlewa się do wody, mają one ten sam smak. Podobnie, kiedy w pełni połączysz się z naturalnym stanem, całkowicie zanika umysł oczekiwania i konceptualizacji.

Trzy aspekty do nauk o poglądzie.

• Wykazanie, że podstawy Mahamudry nie określa żadna reguła. Wspaniale! Jogini, którzy przebywają w niezmiennej naturze niedualizmu, nie są w najmniejszej mierze splamieni akceptacją i odrzucaniem. Nie trzymam się, ani nie odrzucam żadnych zjawisk i dlatego nie mówię wam, moi synowie, abyście robili coś konkretnego. Podobnie jak ten klejnot, umysł, tak i zachowanie jogina nie posiada substancjalnej rzeczywistości. Mówimy o wielu różnych rodzajach tworów umysłu, ale jogini przebywają tylko w jednej percepcji. A ona jest bytem i jogin jest całkowicie uwolniony od wielu możliwości zamanifestowania się. Tak więc z tą szaloną, nieograniczoną mądrością, utrzymuj podobną do dziecka postawę wolną od wszelkiej zamierzonej aktywności.

• Nauki o tym, jak uniknąć skalania przez sytuację, w której postępuje się w ten sposób. Wspaniale! Umysł jest jak lotos, który wyrasta z błota samsary, ponieważ bez względu na to, ile posiada się błędów, umysł nigdy nie zostaje dotknięty przez żaden z nich. Jedzenie i picie mogą dostarczyć umysłowi przyjemności, ale twój umysł i ciało mogą również doznać od nich cierpienia. A zatem bez względu na to, z czego korzystasz, nie przejmuj się tym, nie czuj się wolny ani ograniczony.

• Nauka o spontanicznym przynoszeniu pożytku innym z bezpragnieniowego współczucia. Ze stanu urzeczywistnienia nieograniczonej gry postępowania, widząc cierpienie głupich istot, łzy spływają wraz ze wszystko zlewającym współczuciem. Dając im szczęścia i biorąc na siebie ich cierpienia, pracujesz dla ich dobra. Jeżeli zbadasz rzeczywistość, odkryjesz, że jest ona wolna od trzech koncepcji: podmiotu, przedmiotu i ich związku. Nie jest to coś, co rzeczywiście istnieje, ponieważ przypomina sen lub magiczne złudzenie. Uwalniając się od wszelkiego pożądania i przywiązania, doświadczasz radości bez żadnego smutku, działaj więc jak mistrz iluzji wykonujący magię.

Trzecia część dotyczy pełnego osiągnięcia Mahamudry.

• Nauka na temat pewności osiągnięcia rezultatu. Pierwotnie czysta w naturze jak niebo, nie ma w niej najdrobniejszego bytu, który można by zdobyć albo odrzucić. To jest Mahamudra, wolna od wymysłów, nie tęsknij więc za żadnym rezultatem! Ponieważ umysł, który doznaje nadziei, od samego początku jest nienarodzony, to w jaki sposób można zdobyć albo odrzucić jakiekolwiek byty? Teraz, jeśli ktoś potrafiłby faktycznie posiąść jakiś rzeczywisty byt, to co wówczas stało by się z doktryną czterech mudr?

• Nauki dotyczące chaotycznego pragnienia posiadania czegoś, podczas gdy nie ma niczego do osiągnięcia. Tak jak górski jeleń, który popada w pomieszanie spowodowane pragnieniem, biegnie szybko ku wodzie- mirażu, tak też głupcy omamieni pożądaniem odkrywają, że bez względu jak bardzo próbują, ich cel coraz bardziej się oddala.

• Nie osiąganie niczego w ogóle, co jest zwane osiągnieciem stanu Wadżradhary (Dzierżyciela Wadżry). Całkowicie czysta natura od samego początku jest nienarodzona, a kiedy nie ma najdrobniejszego śladu zróżnicowania, świadomość, która stwarza zróżnicowanie, zostaje oczyszczona w polu rzeczywistości. Jedyną nazwą, którą należy zastosować, jest Wadżradhara ("nigdy nie oddzielający się od czystej natury"). Tak jak w wysuszonej, pustynnej roślinie widzi się miraż czystej wody, której w istocie tam nie ma, tak też umysł, który nazywa i rozróżnia, musi być oczyszczony w pierwotnej czystości. O tym nie da się mówić w kategoriach niezmienności czy całkowitego zaniku. Podobnie jak klejnot spełniający życzenia i drzewo spełniające życzenia, twoje nadzieje zostaną spełnione dzięki sile twoich aspiracji (do urzeczywistnienia tych nauk). Ponadto, konwencjonalne pojęcia tego świata należą jedynie do prawdy względnej. W rzeczywistości, nawet jedna jedyna rzecz nie posiada żadnej prawdziwej, indywidualnej egzystencji.

"Te sekretne nauki Mahamudry znane pod nazwą "Skarbnicy pieśni" powstały z mowy chwalebnego pustelnika Sarahy. (Na tybetański) przełożył je indyjski uczony Wajroczanarakszita.

Saraha - Sekretne wyjaśnienia dotyczące mahamudry. cz.I

Naturalny stan Mahamudry

Skłaniam się przed Śri Wadżradakinią. Skłaniam się przed najradośniejszą, współwyłaniającą się pierwotną mądrością. 

Znaczenie tego tekstu zostanie podane w trzech częściach.

Nauka o naturalnym stanie mahamudry składa się ona z trzech aspektów:

Wyjaśnienia tego jakimi rzeczy są. Cokolwiek się porusza, bądź nie porusza i wszystko to, co jest stabilne, bądź niestabilne, oraz to, co jest materialne i niematerialne, jak również cokolwiek, co jawi się jako zjawisko i to, co nie jawi się w ten sposób; wszystko bez wyjątku, nigdy nie odeszło i nie odejdzie od tej podobnej do nieba natury. Ponadto, chociaż przy opisie nieba używamy terminu "niebo", to niebo samo w sobie nie posiada żadnej określoności, indywidualnej natury. Znajduje się całkowicie poza byciem obiektem, do którego można by zastosować takie ograniczające pojęcia jak "jest", "nie jest", "bez istnienia", "bez nieistnienia" i wszystkie pozostałe.

W ten sam sposób, pomiędzy niebem, umysłem i faktyczną rzeczywistością (dharmatą) nie ma najdrobniejszej różnicy. Wszystkie nazwy, które wskazują na różnice, są tylko przypadkowo nadanymi tytułami. Nie posiadają prawdziwej wartości i są tylko słowami opisowymi. Wszystko jest zawarte we własnym umyśle. Poza własnym umysłem nie ma niczego, co posiadałoby choćby wartość atomu. Ktokolwiek urzeczywistni, że od samego początku nie było umysłu jako bytu, osiągnął to niezrównane zrozumienie wszystkich Buddów trzech czasów. To, co jest dobrze znane jako naturalny róg obfitości, jest tylko inną fałszywą ideą, ponieważ od samego początku jest to współwyłaniająca się natura. Tej natury nie sposób pokazać; jest niewyrażalna i nikt nie może jej rozumieć w sposób dualistyczny. Jeżeli istnieje właściciel, to może posiadać jakąś własność. Lecz jeśli od samego początku nie ma żadnego "ja", to któż może posiadać to "nie ja"?

Gdyby umysł był czymś rzeczywistym, co się posiada, wtedy wszystkie zjawiska również były by rzeczywiste i można by je sobie przywłaszczyć. Jeżeli nie ma żadnego umysłu, to kto zrozumie, czym coś jest? Umysłu i wszystkich myśli, które mogą się pojawić, nie sposób znaleźć przez szukanie. Ani poznający, ani poznawane nie istnieją jako tacy, a jednak nie rodzą się i nie zanikają w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. To nie ulega zmianie, ponieważ jest to naturalny stan wrodzonego, wielkiego zadowolenia. Z tego powodu wszystkie zjawiska są naturalnym stanem. Wszystkie czujące istoty są Buddami. Wszystkie twory (umysłu) i wszelka działalność od samego początku zachodzą w kręgu wszechobejmującej przestrzeni. Wszystkie rzeczy, które można zidentyfikować za pomocą języka i pojęć, są jak królicze rogi. Ukazanie tego, jak istoty popadają w pomieszanie wskutek niezrozumienia tej rzeczywistości. Niestety! Kiedy słońce przesłaniają chmury, jego promienie sięgają wszędzie, jednak istoty bez oczu przebywają w nieustannej ciemności. Spontaniczne współwyłanianie się (pustki i przejrzystości) jest obecne wszędzie, jednak głupcy są bardzo dalecy od tego.

Ponieważ istoty nie rozumieją, że umysł nie jest bytem, silnie wiążą pierwotną naturę umysłu, polegając na zróżnicowaniu i konceptualnym osądzie. Następnie, tak jak ludzie wpadający w obłęd od "błogosławieństwa" demona, tak też owe istoty tracą siły, przestają cokolwiek rozumieć i same sobie stwarzają cierpienie. Wierząc w realność rzeczy, istoty zostają schwytane przez wielkiego demona myśli, przez co stwarzają sobie tylko bezgraniczne cierpienie. Niektórzy z tych głupców są ograniczeni zróżnicowaniem swych intelektów.

Trzymają mistrza (sam umysł) w domu i wyruszają szukać go gdzie indziej. Niektórzy z nich wierzą w realność odbić, inni nie odcięli korzenia, lecz (zadowalają się) odcięciem gałęzi i liści. Bez względu na to, co robią, nie uświadamiają sobie, że się oszukują. Ukazanie sposobu w jaki eremici osiągają realizację. Wspaniale! Istoty podobne do dzieci nie znają swojej prawdziwej natury, ale ja ją urzeczywistniłem, ponieważ nigdy nie oddzielałem się od stanu tej prawdziwej natury. Zdobyłem wiedzę o początku i końcu siebie, dzięki czemu ujrzałem, że ja sam, moja prawdziwa natura, przebywa sama. Jednak chociaż doświadcza się tej samotności, nie uważa się jej za trwałą rzeczywistość. Nie ma nikogo ani niczego, co można by zobaczyć, i dlatego jest to niewyrażalne. A ponieważ nie da się tego wyrazić, to któż może ją poznać?

Kiedy praktykujesz niezmienny umysł, wówczas osiągniesz realizację, którą posiadam ja, eremita. Mleka śnieżnego lwa nie można trzymać w zwykłym naczyniu. Kiedy lew ryczy w lesie, wszystkie jelonki czują lęk, jednak lwiątka są szczęśliwe i biegną do swojej matki. Podobnie, kiedy naucza się o wielkim zadowoleniu, które od samego początku jest nienarodzone, głupi ludzie, którzy żywią błędne idee, czują obawę, ale szczęśliwcy stają się szczęśliwi, a włosy wibrują na ich ciałach.

(Na tybetański) przełożył je indyjski uczony Wajroczanarakszita.

Phoła - joga wyrzucania świadomości cz.4

Jeśli praktykę phoła nie wykonuje się w ramach zrozumienia natury konwencjonalnego JA i jego stosunku do ciała i umysłu, jak również bez posiadania ogólnego zrozumienia iluzorycznej natury trzech kręgów jogi phoła tj. przenoszonego obiektu, procesu przeniesienia i wykonującego przeniesienie – pomija się najistotniejsze elementy tradycji. Zrozumienie natury JA ma zasadnicze znaczenie we wszystkich praktykach. W innym wypadku bowiem, kiedy wyobrażamy sobie ucieleśniające umysł thigle i najsubtelniejsze energie, powstaje pytanie, kto wizualizuje i jaki związek zachodzi pomiędzy osobą, która wyobraża, a wyobrażonym obiektem. Niekiedy JA pojawia się, jak gdyby stanowiło jedność z ciałem, A niekiedy jako zjednoczenie z umysłem, lub z połączonym w jedno ciałem-umysłem, albo też jako oddzielone od ciała i umysłu. Zrozumienie związku pomiędzy JA, a złożeniem ciała i umysłu, jest bardzo pomocne podczas wykonywania jogi phoła. W przeciwnym wypadku, w chwili śmierci nie będzie się zdolnym do odcięcia istniejących we wnętrzu umysłu przywiązania i pochwyci się ciało i obrazy, które powstaną we wnętrzu strumienia świadomości. Podkopie to skuteczność treningu.