Karma Kagju znana też pod równorzędną nazwą Karma Kamtsang jest jedną z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego. Szkoła Karma Kagju zapoczątkowana przez I Karmapę, Dusum Khjenpa (1110-1193) jest najdynamiczniej rozwijającą się szkołą buddyzmu w Europie.

sobota, 26 września 2015

Włosy Sangje Njentonpy

Anegdota   związana   z   dwoma   dzierżycielami   linii   Szangpa Kagyu*,   Sangje   Njentonpą   i   Sangje  Tenpą, ukazuje nam moc jogi snu.
Zdarzyło się, że obaj przebywali   w   różnych   pomieszczeniach   [w   tym   samym   miejscu] odosobnienia. Pewnej nocy Sangje Tenpa „schwytał” swój sen i postanowił udać się na spotkanie ze swoim mistrzem Sangje Njentonpą. Kiedy znalazł się w obecności swojego nauczyciela, postanowił zwizualizować go w groźnej formie bodhisattwy Wadżrapani. Przekształcił swojego mistrza w gigantycznego Wadżrapani wielkości góry z włosami sterczącymi prosto do góry jak płomienie. Na końcu   każdego   włosa   umieścił   pełną   i   szczegółową   mandalę   różnych aspektów buddy: Czakrasamwary, Guhjasamadży, Hewadżry i innych. W końcu stworzył [w umyśle] ogromną ilość zewnętrznych, wewnętrznych i sekretnych ofiar, które podarował swemu mistrzowi, obecnemu w postaci Wadżrapaniego, ozdobionego tą wielością form Buddy. Nie tylko poczuł wielką radość z tej gry umysłu, ale nagromadził nieskończoną zasługę i doświadczył potężnego oczyszczenia. Następnego dnia, kiedy odwiedził Sangje Njentonpę, jego nauczyciel powiedział:— Jakiż ból musiałeś czuć zeszłej nocy z powodu mojego włosa.

  
* W Tybecie istniały dwie odrębne linie Kagyu, obie powstały niemal w tym samym czasie:
1. Marpa Kagyu, zapoczątkowana przez Marpę Tłumacza
2. Szangpa Kagyu założona przez mahasidhę Khjungpo Naldziora
Marpa i Khjungpo Naldzior mieli również wspólnych indyjskich nauczycieli np. Maitripę.

Żyć praktyką...



"Jeśli ktoś w pełni poświęcił się Naukom
i posiada do nich zaufanie,
wówczas każda sytuacja
w jego życiu stanie się częścią praktyki.
Będzie on potrafił żyć praktyką,
zamiast tylko ją wykonywać"

XVI Karmapa 

piątek, 25 września 2015

Zaawansowane praktyki



Rób zaawansowane praktyki, oczywiście, ale rób je w sposób właściwy. Potrzeba do tego energii i odwagi, ale nie pychy. Kto wie? Może dokonasz tego nawet szybciej, niż w ciągu trzech dni! 
Szamar Rinpocze

niedziela, 13 września 2015

Potężne dziesięć sylab

"Potężne dziesięć sylab" - esencja Kalaczakra tantry


Bardzo popularny w Tybecie diagram przedstawiający rdzenną(podstawową) mantrę Kalaczakry zwany „potężne dziesięć sylab”. 
W rzeczywistości diagram składa się z siedmiu sylab tworzących rdzeń podstawowej mantry Kalaczakry oraz trzech dodatkowych elementów – półksiężyca/wisarga/, bindu, nada połączonych razem w stylizowanej wersji pisma  Lantsa. 
 Diagram opisuje funkcjonowanie energii w makro i mikrokosmosie, czyli subtelne współzależności zarówno we wszechświecie jak i systemie kanałów i czakr w ludzkim ciele. Diagram „potężne dziesięć sylab” - harmonizuje wszelkie zaburzenia i negatywne wpływy. Używa się go m.in. jako ochrony, amuletu, błogosławieństwa. Często spotykany nad, w, lub po obu stronach drzwi i okien, na flagach modlitewnych, ozdobnych relikwiarzach itp., aby chronić pomieszczenie przed zaburzeniami i niekorzystnymi wpływami geomantycznymi, astrologicznymi, duchowymi itp.


O złocie i błocie


Pewnego razu Złoto i Błoto miały taką rozmowę. Złoto spoglądało z pogardą na Błoto i mówiło:
„Spójrz na mnie! Jak błyszczę! Jakie jestem cenne i piękne! A jaką ty masz wartość? Jesteś takie brudne i śmierdzisz. Właściwie to jesteś po prostu ohydne. Co możesz powiedzieć na swoją obronę?”
„Cóż – odparło Błoto – może jednak nie jestem takie złe. Wyrastają ze mnie kwiaty lotosu. Czy ty możesz wyżywić lotos? Warzywa, grzyby i wiele innych roślin ze mnie wyrasta. Daję im siłę i żywię je. A co Ty możesz wyżywić?”
Złoto nie miało na to odpowiedzi.

sobota, 12 września 2015

Tybetańskie techniki dywinacyjne tyb. MO


Wprowadzenie.

W tradycji tybetańskiej zwyczaj korzystania z różnych wróżb, wyroczni, wizji czy astrologii sięga zamierzchłej przeszłości. I pomimo upływu czasu wróżby do dziś cieszą się wielkim uznaniem i popularnością. Tybetańczycy mają głęboką wiarę i zaufanie w skuteczność tego typu praktyk, szczególnie, jeśli są one wykonane przez wybitnych lamów lub uznane wyrocznie.

Wiele wróżb i wyroczni wywodzi się jeszcze z przed buddyjskich czasów, gdy w Krainie Śniegów kapłani rdzennej tradycji Bon przepowiadali przyszłość, a szamani kontaktowali się ze strażnikami miejsc czy bóstwami żywiołów – buddyzm nadał temu tylko nowe znaczenie.
Za najbardziej odpowiednie osoby do wróżenia uważa się inkarnowanych lamów(tyb. tulku), wybitnych joginów, którzy z racji osiągniętego mistrzostwa w medytacji, mają większy wgląd w naturę zjawisk. Istnieje wiele historii o ich niezwykłych zdolnościach wróżebnych.
Oczywiście w Tybecie wróżbiarstwem zajmowali się również zawodowi wróżbici(tyb. mopa), zwykli mnisi czy ludzie świeccy wśród nich bardzo ceniono stare kobiety.
Tybetańską tradycję wróżebna można podzielić na:

• wróżby
• wizje
• wyrocznie
• astrologia
• Wyrocznie służące odnajdywaniu term(tzw. "ukrytych skarbów")

Wiele wróżb tybetańskich związanych jest z określonym bóstwem czy aspektem Buddy np. Mipam Mo z Buddą Mandziuśri. Inne sposoby wróżenia mogą być oparte na Tarze, Wadżrapani, Pięciu Dakiniach, Palden Lhamo, Dordże Jundronmie czy np. pięciu siostrach długiego życia Tseringma.
Wykonujący wróżbę opiera się na bóstwie lub aspekcie buddy powiązanym z daną wróżbą, lub na swoim osobistym jidamie. Siła powiązania wykonującego wróżbę jak i określonego bóstwa lub jidama zależy od związku ich z poprzednich żywotów, która może być też wzmocniona poprzez odosobnienia w czasie, których wykonuje się recytacje określonej mantry, identyfikuje się z bóstwem lub jidamem, z czystą koncentracją i wzbudza w sobie wadżra dumę.
Kiedy wykonujemy wróżbę bardzo ważna jest motywacja, która musi być czysta. Według
tradycyjnych tekstów jeśli ktoś użyje tych rytuałów z niewłaściwych pobudek może to się odbić na jego karmie np. przez niepomyślne odrodzenie.

Trengła MO

MO - wróżba za pomocą różańca buddyjskiego 

mala tyb. trengła
Jest to jedna z najprostszych metod uzyskania pomocy, przepowiedni itp., za pomocą mali, czyli różańca buddyjskiego. Aby uzyskać przepowiednię dotyczącą przyszłości osoba wykonująca ten rytuał chwyta malę pomiędzy ręce i zadają zapytanie. Palcami przesuwa koraliki odliczając je do środka…

Sposób wykonania.
Osoba wykonująca wyrocznię najpierw modli się i przywołuje swojego jidama, następnie powtarza jego mantrę np. 108 x. Następnie trzyma malę poziomo przed sobą. Palce każdej dłoni chwytają „przypadkowo” wybrany koral. Następnie palcami przesuwa się w kierunku środka licząc za każdym razem po 3 korale. Odliczamy po trzy korale raz z jednej raz drugiej strony. Wynik wyroczni zależy od liczby pozostałych korali.
Powtarza się to wszystko 3 razy.

• Kiedy pozostaje tylko 1 koral rezultat nazywany jest "sokół".
• Kiedy pozostają 2 korale wynik nazywany jest "kruk".
• Kiedy pozostają 3 korale to taki wynik nazywamy "śnieżnym lwem".

Wynik w pierwszej próbie wskazuje zakres wsparcia bóstw i ogólnie jakość przepowiedni

• Sokół jako pierwszy wskazuje wsparcie strażników, powodzenie w nowych przedsięwzięciach, sukces w procesach sądowych itp.

• Kruk jako pierwszy daje do zrozumienia, że strażnicy nie są po twojej stronie. Nie ukończysz tego co zamierzasz, np. proces sądowy skończy się dla ciebie niepowodzeniem i pojawią się wrogowie. Możesz to także odebrać jako ostrzeżenie, aby nie zaczynać nowych przedsięwzięć.

• Śnieżny lew jako pierwszy wskazuje na wsparcie bóstw, powoli, ale stabilne spełnienie oraz osłabienie części przeszkód itp. Jeśli pytanie dotyczy powodzenia w biznesie jest to neutralny wynik.

W drugiej próbie wynik wskazuje na warunki miejsca w bezpośrednim otoczeniu.
Sokół oznacza ogólnie powodzenie, ale niewielki sukces dla tych, którzy chcieliby mieć dzieci. Ryzyko kradzieży i chorób generalnie pozostaje małe.

• Kruk oznacza poważną chorobę, przeszkody w zdrowiu i spadek sił życiowych. Będzie tendencja do tracenia rzeczy w tym w wyniku kradzieży. Jednakże w przypadku osób wyświęconych te negatywne aspekty będą pomniejszone.

• Śnieżny lew wskazuje na pewne opóźnienia i kłopoty niemniej stopniowo uda się poprawić sytuację, okoliczności itp.

Za trzecim razem liczba pozostałych korali daje wskazówkę odnośnie oczekiwanej osoby i przybycia jej skądkolwiek. To był bardzo ważny aspekt życia w Tybecie, gdzie ludzie nieustannie podróżowali często w niebezpiecznych warunkach i gdzie nie było systemu komunikacji.

• Sokół wskazuje, że należy oczekiwać gościa, który przekaże wiadomość bądź będzie po prostu przyjacielem.

• Kruk reprezentuje negatywną wskazówkę dotyczącą oczekiwanego podróżnika. To jest jakby napotkanie przeszkód na drodze, która będzie nieprzejezdna bądź nas okradną. Choroba nie będzie wyleczona i dobytek będzie stracony bądź ukradziony.

• Śnieżny lew wskazuje, że podróżnicy przybędą później, ale nieskrzywdzeni. Będzie kilka problemów ze zdrowiem i będą problemy ze znalezieniem właściwego sposobu leczenia.

Najlepszy wynik to trzy po kolei sokoły. To będzie oznaczało, że podróżnicy przybędą szybko, pacjent wyzdrowieje i szybko nastąpi spełnienie.


Proste formy Trengła Mo:

Pierwszy sposób.
Dobrze jest rozpocząć praktykę od modlitwy do rdzennego lamy, jidama itp.
Należy wziąć do rąk malę i skupić się na zadawanym pytaniu. Oczy mogą być zamknięte lub otwarte. Rezultat wróżby uzyskiwany jest poprzez ujęcie mali w dwóch rękach. Ilość paciorków między palcami jest redukowana, aby uzyskać końcową liczbę paciorków, wahającą się między 6 /maksymalnie/ a 1 /minimalnie/ paciorkami. Wynik interpretowany jest w następujący sposób:

Liczby parzyste:

6 – bardzo źle
4 – źle
2 – nie za dobrze

Liczby nieparzyste:

1 – wspaniale
3 – dobrze
5 – może być

Drugi sposób.
Jeśli na zadane pytanie chcemy uzyskać szybką konkretną odpowiedź należy wziąć do rąk malę i skupić się na zadawanym pytaniu. Oczy mogą być zamknięte lub otwarte. Poprzez  przesuwanie paciorków mali /na przemian, po dwa koraliki, w kierunku do jej środka/, dojdziemy do momentu, kiedy między palcami naszych rąk zostanie tylko jeden koralik/ oznacza to odpowiedź TAK/, lub dwa koraliki/ oznacza odpowiedź NIE/.


Wróżenie za pomocą lampki maślanej

Jest to ciekawa technika wróżenia polegająca na obserwowaniu płomienia lampki maślanej.

Najlepsze lampki maślane, które mają być użyte do wróżenia powinny być wykonane ze złota, srebra i innych cennych metali oraz być całkowicie czyste. Knoty należy wykonać z suchego i bezwonnego kawałka drewna, który jest ani za gruby ani za cienki, na wysokość powinien sięgać krawędzi lampki i usadowiony w centrum lampki. Jęczmień powinien być ułożony na niej a topiące, czyste masło wylać dookoła niego. Wtedy powtarza się mantrę jidama i należy myśleć o pytaniu, które chce się zadać.
Następnie zapal lampkę maślaną i obserwuj kształt płomienia:

• kulisty punkt oznacza bezpieczeństwo
• kształt muszli reprezentuje sławę
• jasno żółty płomień oznacza brak przeszkód
• lotos i klejnot jako płomień wskazuje na zdrowie
• płomień z haczykowatym kształtem końcówki oznacza, że ktoś stanie się potężny
• dwupunktowy płomień oznacza, że pewna osoba wyjedzie do innego miejsca
•Jeśli światło lampki jest przyćmione i płomień jest rowkowy oznacza to, że ktoś będzie chory lub że pewna osoba powinna spodziewać się gościa z dalekiego miejsca.
• płomień rozdzielony na dwie części oznacza rozdzielenie z rodziną
• ciemny, czerwony płomień oznacza, że najstarszy syn umrze
• średni płomień czerwony i dymiący z knota oznacza stratę własności
• lampka gasząca się bez widocznej przyczyny oznacza śmierć
• rozlanie się wytopionego masła oznacza długość przedsięwzięcia

Tym razem o snach...

Wszyscy miewamy prorocze sny najczęściej pojawiają się one tuż przed obudzeniem się, są one bardzo żywe i kolorowe. Niemniej pewne jednostki są zdolne do jasnowidzących snów, które potrafią wykorzystywać je jako sposób wróżenia (przepowiadania zbliżających się zdarzeń). Owe sny przeważnie pojawiają się w drugiej części nocy, przed świtem i charakteryzują się przejrzystością. Jak w przypadku innych form wróżenia tak i ta pojawia się jako rezultat relacji bóstwa( lub jidama) i osoby wróżącej i używa się w niej określonej symboliki, którą w szczegółach zna śniący wróżbita i łatwo ją rozpoznaje.

Na przykład dla osób praktykujących buddyjską medytację tantryczną - jest ustalona symbolika wskazująca na postępy czynione w praktyce medytacyjnej np.: widzenie buddów, bodhisattwów, osobistych jidamów oraz otrzymywanie od nich nauk; śnienie o tym, że jest się intronizowanym, koronowanym, bierze się kąpiel, bycie obdarowanym wadżrami i innymi religijnymi przedmiotami; śnienie o tym, że stajemy się królem, czytaniu tekstów dharmy, byciu w świątyni ze świętymi obiektami, tygrysami, smokami, lwami, garudami, końmi lub, że wznosimy się ku niebu blisko słońca i księżyca; obracaniu czterech kontynentów, łatwym przepłynięciu wzdłuż morza, widzeniu wstającego słońca i księżyca, o oraniu pola, jedzeniu mlecznych produktów, siedzeniu na lotosie; śnienie o byciu poważanym i o modleniu się do nas przez bogów, rodziców, duchowych mistrzów, pięknych kobiet( w przypadku kobiet – mężczyzn) i przyjaciół; śnienie o parku dzikich kwiatów, deszczu, dojrzałych owocach, królach, ascetach, braminach, bogatych ludziach, czcigodnych mistrzach, gęsiach i innych pomyślnych ptakach.

Jeżeli usuwanie przeszkód przebiega pomyślnie, wówczas śnimy o złocie, skarbie, drogocennych kamieniach, słyszeniu wystrzałów broni, wytłoczynach owoców, ozdobach, zbroi oraz pokonywaniu epidemii.

Mogą też pojawić się sny, które wydają się być złe faktycznie oznaczają dobre rezultaty i symbolizują pokonanie przeszkód: obcięcie własnej głowy, jedzenie ludzkiego ciała (mięsa), kąpanie się w krwi, picie alkoholu, ogolenie własnych włosów, płonięcie naszego ciała, zanurzenie się w ściekach, otoczenie miasta wnętrznościami i uprawianie seksu w dzień.

Inne sny oznaczają przeszkody stworzone przez szkodliwe duchy: spotkanie tygrysa,
leoparda, kotów, psów, świń, osłów, myszy, skorpionów, łasic, węży, sępów, sów, karłów, ciemnych, nagich wychudzonych ludzi, rzeźników, bladych i chudych dzieci, grubych, nagich ludzi oraz zmaganie się z w/w; śnienie o wysychającej studni, stercie kości i czaszek i zrujnowanych domach.

Najczęściej złe sny zawierają: bycie gonionym np.przez żołnierzy, stosowanie oleju do ciała, rozmawianie z kaleką lub garbatym, widzenie zachodzącego słońca i księżyca, wspinanie się po górach piasku i gałęzi, widzenie czerwonych kwiatów lub grzbietu wielbłąda, przechodzenie przez wąskie przejście, wędrowanie po bagnach, bieganie w dół, złamanie jakieś części ciała lub jakieś rzeczy, bycie pokonywanym przez innych i angażowanie się w niewłaściwe czyny. Te sny oznaczają, że dana osoba ma małą zasługę i będzie miała krótkie życie. W takim przypadku lama radzi, aby dana osoba gromadziła zasługę, medytowała na pustkę i wykonywała łagodne rytuały ofiarowania ognia przed zaczynaniem jakiejkolwiek aktywności, w którą się będzie angażowała.


Wróżenie ze zwierciadła

Rytuał wróżenia ze zwierciadła Dordże Judronmy powinno się przeprowadzić w cichym i spokojnym miejscu. Zwierciadło umieszczone jest na pojemniku wypełnionym ziarnami, stojącym na czystej, filcowej podkładce. Osoba wróżąca rozsypuje cynobrowy proszek i powtarza mantry do rytuału. Z przodu lustra jest umieszczona mała, kryształowa stupa, 

zamiast niej można użyć kawałek kryształu. Z tyłu lustra stawiamy strzałę z pięciokolorową wstęgą (reprezentującą buddów pięciu rodzin. Po prawej umieszczamy tormę. Po lewej tormę o czerwonym kolorze. Dookoła nich są ułożone napoje, pieczona jęczmienna mąka wymieszana z masłem, kadzidło i różne kawałki drewna. Naprzeciwko nas samych osoba wróżąca umieszcza wadżrę, dzwonek i damaru, trochę jęczmienia i cynobrowy proszek do posypywania napojów, a także strzałę, do której przywiązana jest wstęga. Teraz osoba wróżąca przejawia się jako bóstwo i wykonuje rytuały przygotowujące dla oczyszczenia przeszkód przy przeprowadzaniu głównego rytuału. Następnie wykonuje się inwokacje do Dordże Judronmy, jednego z głównych strażników Tybetu, która trzyma strzałę z pięciokolorową wstęgą w prawej ręce i białe, srebrne zwierciadło w lewej. Osoba wróżąca prosi ją, aby udzieliła prawidłowej odpowiedzi na zadane pytanie. Tutaj mała ciekawostka ze zwierciadła nie może czytać osoba wróżąca, lecz tylko chłopiec lub dziewczynka, którzy nie mają więcej niż 15 lat. Dziecko musi być czyste i ładnie ubrane, siedzieć na poduszce, pod którą umieszczona jest swastyka (symbol stabilności). Wtedy ona lub on są proszeni, aby podnieść kamień, zawinąć go w kawałek czerwonego materiału i umieszczenie go poniżej jego lub jej kolan i wykonanie napoju zabarwionego na pomarańczowo. Błogosławimy kłos jęczmienia i umieszczamy go na głowie dziecka, która jest zawinięta w turban. Osoba wróżąca czyści lustro i zapala lampkę maślaną. Dziecko zagląda do lustra i w zależności od rodzaju wróżby, o którą jest poproszone widzi obrazy jak sekwencje filmu bądź listy. Listy wymagają wpierw napisania pytań, które daje się następnie wróżbicie. Dziecko opisuje wróżbicie wizje, które on interpretuje i wyjaśnia zgodnie z zadanym pytaniem. Czytające lustro dziecko nie zna pytań, które zostały przekazane wróżbicie a wróżbita nie patrzy w lustro. Niemniej oboje się zależni od siebie i wzajemnie się uzupełniają. Niestety zdolność do czytania zwierciadła dziecko traci, gdy osiąga dojrzałość płciową i wtedy wróżbita musi użyć do rytuału innego dziecka.
W przypadku tej wróżby często zadawanym pytaniem jest dlaczego dziecko do 15 roku życia. Otóż dzieci, szczególnie dziewczynki do 15 roku życia wykazują naturalne zdolności parapsychiczne. O ile nie zostaną stłumione przez rodziców, środowisko w którym się wychowują itp. Sam w swojej praktyce miałem do czynienia z dziećmi, które spontanicznie wykazywały zdolności parapsychiczne. Jeśli nie są one rozwijane w naturalny sposób zanikają.


Obserwowanie płomieni

Znalezione obrazy dla zapytania fire

Obserwacja płomieni przy rytuale ofiarowania ognia jest także formą wróżenia. Najpierw przywołuje się boga ognia, następnie obserwuje się płomień.

Jasny, złoty, pomarańczowy kolor, bezwonny i bezdźwięczny, płomień palący się mocno i skręcający w prawo lub płonący jednopunktowo ku górze, ogień trwający długo i dający przyjemny zapach to generalnie pozytywne znaki i oznaczają, iż odpowiedź na jakiekolwiek pytania mamy w umyśle będzie pozytywna.

Kiedy płomień ognia jest śnieżnie biały i ogień pali się bardzo łagodnie-oznacza to, że będą oczyszczone ślady niewłaściwych czynów.

Płomień żółty - oznacza, że będziemy potężni i bogaci.

Jasny, czerwony - oznacza sukces w jakimkolwiek przedsięwzięciu.

Przejrzysty, bezdymny, niebieski w kolorze - oznacza zdrowie i rozwój linii.

Oznakami choroby i innych niepowodzeń jest ogień płonący wściekle i dający ciemny dym (chodzi o dużą ilość dymu - kopcenie), kolor ludzkiego ciała, zielony, oleju wegetariańskiego, matowy, blady, rozczłonkowujący się w dwa lub trzy punkty i śmierdzący. Kiedy wykonujemy groźny rytuał ognia możemy rozpatrywać powyższe znaki za pozytywne. Znakami negatywnymi w przypadku zarówno łagodnych jak i groźnych rytuałów ognia są iskry oraz dym, który sprawia, że wykonujący rytuał staje się smutny.

Ciemny płomień poruszający się we wszystkich kierunkach i płonący niestały sposób oznacza koniec linii(rodowej, przekazu nauk itp.)

Somo

Wróżenie za pomocą kości do gry.
Znalezione obrazy dla zapytania kostki do gry

Wróżenie z kości Palden Lhamo wykonuje się trzema kośćmi oznaczonymi kropkami od 1 do 6 na każdej ze stron. Kości do wróżb są wykonane z kości, drewna lub muszli. Wykonujący wróżbę modli się do Trzech Klejnotów, Trzech Korzeni, linii mistrzów i do określonego bóstwa, które następnie wizualizuje i zadaje mu pytanie. Rzuca kośćmi i w zależności od liczby wyrzuconych oczek (od 3 do 18)otrzymuje odpowiedź na zadane pytanie. Jest 16 możliwych interpretacji, których opis znajduje się w tradycyjnych tekstach.
W rzeczywistości ilość odpowiedzi jest znacznie większa, bowiem zależy to od rodzaju zadanego pytania oraz jego przynależności do jednej z grup tematycznych. Bardzo znany komentarz do Somo napisał w XV wieku I Dalajlama.

Rytuał Dahmo

Wróżba za pomocą strzał

Do przeprowadzenia tej wróżby potrzebne są dwie strzały, z przymocowaną do drzewca białą i czarną wstęgą. Biała i czarna wstęga symbolizują dwa bieguny rzeczywistości. Następnie wbija się strzały ostrzem w kupkę ziarna jęczmienia usypanego na białym obrusie. Osoba wróżąca siada przed strzałami, zadaje pytanie a następnie koncentruje się recytując odpowiednie mantry. W pewnym momencie strzały zaczynają się samoistnie poruszać, przy czym ruch ten może być bardzo rozmaity. Z tego powodu interpretuje się go na podstawie szczegółowych wyjaśnień, które można znaleźć w tradycyjnych tekstach. Opiekunem tej metody wróżenia jest legendarny Gesar z Ling.

Wróżenie z kości łopatki

Zgodnie z legendą, z kości łopatki najpierw wróżyły niedźwiedzie brunatne, które po zabiciu łasic i myszy, wyjmowały z ich ciał kości łopatki i przypatrywały się widniejącym na nim liniom aby zobaczyć, czy były one ścigane przez myśliwych. Zjawisko to mieli zaobserwować myśliwi, którzy zapisali, że niedźwiedzie czasami jadły ciała swoich zdobyczy a czasami porzucali nie zjedzone z wyciągniętą kością łopatki. Stopniowo ta forma wróżenia zaczęła być używana wśród myśliwych jak również wśród… rabusiów i złodziei. Była także popularna wśród ludzi z wiosek. Kość używana do wróżenia powinna być prawą kością łopatki z ubitej owcy jako przeciwieństwo zwierząt zmarłych z powodu choroby lub zabitych przez dzikie zwierzęta. Najpierw należy kość łopatki oczyścić z mięsa i umyć w czystej wodzie. Osoba wróżąca dezynfekuje ją jałowcem i podnosi ją w swojej prawej ręce, aby odbiła się w lustrze. Następnie recytuje mantrę współzależnego powstawania om je dharma hetu... trzy do siedmiu razy i przywołuje bóstwa prosząc o udzielenie jasnej odpowiedzi. Następnie kość łopatki jest palona w bezwonnym ogniu z dala od wzroku niepowołanych osób. Podczas palenia jeśli kość łopatki wydaje brzęczący dźwięk oznacza to, że złe duchy nawiedzają dom. Towarzyszące dźwięki cmokania wskazują, że przyczyną jest krzywda i niezgoda w rodzinie. Jeśli grzbiet kości łopatki szybko zapada się może to sugerować problemy, które mogą być rozwiane przez odpowiednie rytuały. Kość łopatki dzieli się na różne obszary, które umożliwiają wróżbicie wykonanie dość dokładnych wróżb. Są to obszary: strażnika, choroba Nagów i obszar rodziny (krewnych). Pomiędzy obszarem strażnika i rodziny jest pięć odcinków znanych jako odcinek króla, pana, ministra, nas samych i służącego. Ten powinien być oddzielony na odległość równą szerokości 1 palca. Bąble w naszym własnym obszarze są pozytywnymi oznakami, choć jeśli zapadną się znaczenie tego jest negatywne. Pęknięcie w dolnej części naszego odcinka oznacza osłabienie w tym roku; w środkowym części nieszczęście i żal. Jednakże zadarcie z tyłu implikuje niezwyciężoność w starciu z chorobami i złymi duchami. Zadarcie na wklęsłości kości łopatki oznacza utratę własności, jednak pełność sugeruje zbliżające się bogactwo. Łopatka pozostająca biała jest pozytywnym znakiem dla zbliżających się działań. Jeśli nabierze koloru popiołu jest oznaką negatywną i oznacza potężne wiatry w danym roku. Czarny kolor znamionuje ciężki grzech a żółty ciepły rok. Kość łopatki popękana w wiele linii wskazuje na utratę ścieżki lub nieszczęśliwą przyszłość. Ogólnie rzecz biorąc uważa się, że białe pęknięcia są pozytywnymi znakami, czarne negatywnymi, trochę czarne są średnio negatywnymi. Białe pęknięcia w obszarze strażnika sugerują, że strażnik pomoże ci. Z kolei czarne pokazują konieczność wykonania oczyszczających rytuałów, ofiarowanie lampek ofiarnych, kadzideł, rytuałów ognia, wieszania flag modlitewnych oraz intonowania modlitw wyznania win. Jeśli pęknięcia w obszarze Nagi będą czarne trzeba wykonać ciastko ofiarne dla Nagi w pobliżu źródeł i jezior. Pęknięcie pojawiające się w górnej części obszaru choroby oznacza, że ktoś stanie się potężny a jeśli jest czarne to zły znak i trzeba recytować sutry i wykonać rytuały Białej Parasolki, która ma moc oczyszczania przeszkód. Jeśli czarne pęknięcie jest w obszarze rodziny trzeba wykonać rytuały wykupienia życia. Podział pomiędzy obszarem króla i służącego jest analizowany w ten sam sposób. Kość łopatki pęknięta pionowo wskazuje choroby a poziomo, że ktoś będzie ofiarą kradzieży i napadu lub że będzie potrzeba długiego okresu czasu, aby osiągnąć cel lub zrealizować przedsięwzięcie.

Wróżenie ze słyszenia

Jest to metoda wróżenia, którą można spotkać w obszarach nomadów Tybetu i innych oddalonych miejscach gdzie nie ma możliwości skonsultowania się z zawodowymi wróżbitami. Przed przystąpieniem do wróżby należy kawałek jałowca związać wełną i białym materiałem lub sznurkiem z kością łopatki. Osoba wróżąca umieszcza następnie kość łopatki w lewej kieszeni płaszcza i wychodzi z namiotu. Pierwsze słowo jakie usłyszy na zewnątrz będzie oznaczało zmianę kolei rzeczy. Jeśli wróżenie wykonywane jest z szacunku dla kogoś kto jest chory wtedy negatywne słowo jak np. „długi” może sugerować zwłokę w odzyskaniu zdrowia. Z drugiej strony słowa takie jak np.„dobry” mogą oznaczać szybki powrót do zdrowia. Te słowa mogą być stosowane w jakichkolwiek innych okolicznościach gdy wróżący szuka odpowiedzi „dobry” zawsze będzie miało pozytywną konotację a inne np. „nic” negatywną.