Naropa |
Mahasiddha Naropa, guru Marpy, jako poeta, był bliższy stylowi, w jaki siddhowie wyrażali urzeczywistnienie Mahamudry. W swym "Streszczeniu Mahamudry" pisze:
Powiem teraz o Mahamudrze:
Wszystkie rzeczy są naszym własnym umysłem.
Postrzeganie zewnętrznych obiektów to błędne koncepcje,
Nie posiadają one substancji.
Umysł sam w sobie działa na zasadzie skojarzeń
Brak mu tożsamości; władają nim energie(skt. waju tyb. lung),
Tak jak niebo nie posiada swojej własnej natury.
Wszystkie rzeczy są sobie równe niczym przestrzeń.
To, co nazywane jest Mahamudrą
Nie istnieje poprzez jakąś wrodzoną naturę,
Wskutek tego realność samego umysłu
Jest naturą Mahamudry.
2. Medytacja Mahamudry:
Nie ma w niej zmian, ani modyfikacji.
Kiedy ktoś doświadcza widzenia rzeczywistości
Cały świat zjawiskowy staje się Mahamudrą,
Wielką, wszechprzenikającą dharmakają.
Pozostań rozluźniony w naturalnym, nie poprawionym stanie.
Zamieszkaj w medytacji bez poszukiwania
Niepojętej dharmakaji;
Medytacja, która czegoś szuka, to błędna koncepcja.
Tak jak niebo i pojawiające się na nim wizje,
Tak też medytacja i "nie-medytacja" nie są dwoma -
Od czego ma być wolna bądź od czego nie ma być wolna?
W ten sposób jogin poszukuje urzeczywistnienia.
3. Działanie Mahamudry:
Wszystkie działania pozytywne i negatywne
Zostają wyzwolone dzięki poznaniu Mahamudry;
Będące utrapieniem stany umysłu są prawdziwą mądrością
Podtrzymującą jogina tak jak las podtrzymuje ogień.
Dokąd zmierzasz i gdzie się zatrzymasz?
Dlaczego iść na odosobnienie i medytować?
Ten kto nie urzeczywistnił tego co jest
Nie osiągnie więcej, niż tylko tymczasową wolność.
Ten kto zrealizował to co jest, w czasie umierania
Pozostaje niezachwiany w tym stanie,
Nie medytując, nie poprawiając niczego z pomocą antidotum,
Nie doświadcza wtedy "równości, ani "braku równości".
4. Mahamudra jako rezultat:
Tutaj nic naprawdę nie istnieje:
Zjawiska są w naturalny sposób wyzwoloną sferą dharmy,
Myśli są wielką, w naturalny sposób wyzwoloną mądrością -
Niedualną, będącą odpowiednikiem dharmakaji.
Podobnie jak bieg wezbranej rzeki,
Wszystko co robisz, ma pewien cel.
To jest odwieczny stan Buddhy,
Wielka Błogość poza zasięgiem samsary.
Rzeczom w naturalny sposób brak tożsamości,
Koncepcja pustości, która sama w sobie jest czysta -
Wolna od pojęć czy mentalnych skupisk -
Oto ścieżka wszystkich Buddhów.