Milarepa i róg Jaka

 

Oryginalny róg Jaka, w którym schronił się Milarepa

Kiedy Reczungpa i Milarepa spotkali się ponownie w Tybecie, Reczungpa pomyślał, że skoro otrzymał tak wiele specjalnych nauk w Indiach, jest już równy swojemu guru Milarepie. Spodziewał się, że Milarepa potraktuje go jako równego sobie i odwzajemni mu pokłony, gdy spotkają się po raz pierwszy. Milarepa był w pełni świadomy pychy swojego ucznia i aby uwolnić Reczungpę od tej przeszkody, pozwolił, by wybuchła burza gradowa. Reczungpa, aby się ochronić przed burzą, rzucił się na ziemię i okrył bawełnianym szalem. Milarepa ukrył się w rogu Jaka. Róg nie powiększył się, a Milarepa nie pomniejszył. Zachowując swoje naturalnej wielkości ciało, usiadł wewnątrz tego rogu Jaka i powiedział do Reczungpy:

"Jeśli chcesz również możesz przyjść do mnie. Tutaj jest dużo miejsca, przyjemnie i sucho"

Milarepa zaprosił go, by wszedł do środka i dołączył do niego. Powiedział, że wystarczy miejsca dla obojga. Oczywiście Reczungpa nie był w stanie dostać się do wnętrza rogu i zdał sobie sprawę, że jego zdolności były dalekie od tych, które posiadał Milarepa. W ten sposób jego pycha została poskromiona.

Siawaripa - pieśń urzeczywistnienia

 

mahasiddha Siavaripa

W lesie niewiedzy mieszkał jeleń dualizmu podmiotu i przedmiotu.                                                          Napiąłem łuk metody i mądrości,                                                                                                            wypuściłem jedną strzałę sedna znaczenia                                                                                                       i położyłem trupem wszystkie pojęciowe myśli.                                                                                        Zjadłem mięso niedwoistości, zakosztowałem                                                                                                wielkiej szczęśliwości i osiągnąłem cel: mahamudrę.

Gendun Czophel - Pochwała Tary

 

Zielona Tara skt. Sjama Tara

Twoja postać uosabia dzieło Zwycięzców trzech czasów,

Jesteś przyjaciółką wszystkich szukających Wyzwolenia,

Matką, która kocha każdą cierpiącą istotę –

Modlę się u Twych stóp, szlachetna Taro!

Twoje cudowne turkusowe ciało przywraca zdrowie,

Słodkie słowa koją tęsknotę za istnieniem i spokojem,

Pełen współczucia umysł oczyszcza dwa rodzaje splamień –

Modlę się u Twych stóp, szlachetna Taro!

Jesteś przewodniczką, która wskazuje mi ścieżkę w obcej ziemi,

Towarzyszką, strzegącą przed lękiem nad przepaścią,

Ratujesz w potrzebie, gdy popadam w nędzę –

Modlę się u Twych stóp, szlachetna Taro!

mudra garudy skt. garuda mudra

I Kalu Rinpocze prezentuje mudrę garudy

Ogólnie mówiąc są dwie wersje mudry garudy. Pierwsza wersja stosowana jest w tradycji nowych term. Drugi sposób jest od I Kalu Rinpocze. On miał własną tradycję, jeżeli chodzi o różne rodzaje torm, mudry, tego rodzaju rzeczy. Również sam układał melodie, na które śpiewało się pieśni dharmy. Właściwie to nie był wynalazek czy pomysł Kalu Rinpocze, bo ta tradycja torm, mudr itd. pochodziła od  I Kongtrula Lodro Thaje, który taki styl wprowadził na odosobnieniach. Później przekazał to Norbu Dyndrubowi, który był rdzennym lamą I Kalu Rinpoczego i od niego miał to wszystko I Kalu Rinpocze.