Krótka Modlitwa do Dordże Czanga tyb. Dordże Czang tungma.

Na podstawie wykładu Lamy Rinczena i Thranku Rinpocze.

Dordże Czang skt. Wadżradhara pol. Dzierżyciel Wadżry

Krótka modlitwa do Dordże Czang jest bardzo ważną modlitwą tradycji Karma Kagju. Ze względu na to, że modlitwa zaczyna się od słów „Dordże Czang” i jest krótka, nazywa się ją: „krótka modlitwa do Dordże Czanga”. Ta modlitwa również nosi tytuł „Prośby do Dakpo Kagju”.

Aby móc praktykować autentyczną dharmę, należy otrzymać błogosławieństwo. Aby otrzymać błogosławieństwo otwieramy się na Trzy Klejnoty, a także lamę i lamów linii przekazu. Szczególnie w tradycji Kagju kładzie się duży nacisk na oddanie dla lamy. Dlatego każdą praktykę medytacji rozpoczyna się recytacją różnych modlitw do lamy i/lub lamów linii. Spośród nich bardzo często używa się Krótką modlitwę do Dordże Czanga, którą często recytuje się na początku medytacji lub wykładów. Można ją stosować jako samodzielną praktykę. Jest ona popularna, bo chociaż krótka, niesie z sobą ogromne błogosławieństwo.

Historia krótkiej modlitwy do Dordże Czanga

Bengar Dziampal Zangpo

Modlitwa ta została ułożona przez ucznia VI Karmapy, lamę Bengar Dziampal Zangpo. Nie był on wielkim lama. Jako zwykły mnich poprosił Karmapę o nauki. Otrzymawszy pełne wyjaśnienia, udał się na północ Tybetu, nad jezioro zwane Namtso. W miejscu do którego się udał, znajduje się wielka rzeka Zangpo, która przepływa przez Tybet i dociera do Indii jako rzeka Brahmaputra. Rzeka Nagczu płynie za Brahmaputrą do Birmy. Pomiędzy rzekami Zangpo i Nagczu znajduje się imponujący pas górski Nangczen Thaklha, który w Dharmie jest rezydencją Nangczena Thaklha, bóstwa związanego przysięgą przez Guru Rinpocze, aby chronić i strzec nauk Dharmy w tym obszarze, w szczególności nauk Karma Kagju. Rzeka Nagczu przepływa za pasmem Nangczen Thaklha. U jego źródła leży wielkie jezioro Namtso Thungmo, które jest rezydencją małżonki Nangczen Thaklha. Pośrodku tego jeziora znajduje się skalista wyspa i tam właśnie, w jaskini, Bengar Dziampal Zangpo rozpoczął swoją medytację. Ta skalista wyspa pośrodku jeziora stanowiła doskonałe miejsce do praktykowania w odosobnieniu, ponieważ była całkowicie odizolowana od reszty świata i nikt tam nie mieszkał. Ze względu na duże fale przez większą część roku nikt nie przybijał do brzegu wyspy. Ludzie docierali tu jedynie zimą, kiedy jezioro zamarzało. Przedostawali się na wyspę po lodzie i dostarczali medytującemu jedzenie. Wiosną, kiedy lud topniał, nikt już nie mógł ani dostać się na wyspę, ani ją opuścić. Tak więc Bengar Dziampal Zangpo siedział tam samotnie, nikt go nie rozpraszał, i mógł spokojnie zajmować się swoją praktyką. Czasem napotykał on poważne trudności. Wiele lat wcześniej, kiedy wielki Lorepa medytował na tej wyspie, przez kolejne lata jezioro nie zamarzało i nikt nie mógł dostarczyć mu jedzenia. Przez ten czas cierpiał z powodu wielkiego głodu i było mu bardzo ciężko. Mówi się, że Bengar Dziampal Zangpo z powodzeniem medytował tam przez 18 lat. Uważa się, że dzięki głębokiej medytacji, odżywiał się pokarmem samadhi, to znaczy nie potrzebował w ogóle żadnego jedzenia. Tak medytował przez 18 lat i w końcu osiągnął bardzo głębokie urzeczywistnienie. W tym czasie raczej nie układał żadnych tekstów, zaledwie kilka modlitw. Pod koniec tego odosobnienia jako wyraz swojego urzeczywistnienia, skomponował krótką modlitwę, która obecnie znana jest jako Krótka modlitwa do Dordże Czanga. Bengar Dziampal Zangpo został głównym guru VII Karmapy, Gialła Ciedrak Gjatso, któremu udzielił  pełny przekaz Karma Kagju oraz Linii Szeptanej i ślubowania mnisie. Bengar Dziampal Zangpo przeszedł w parinirwanę w południowym Tybecie w wieku 62 lat. Nie zostawił żadnych relikwii, ale nadal jest źródłem inspiracji i schronienia dla szczerych oddanych praktyków linii Kagju. Jest nieoddzielny od Karmapy.                                                                                          

Dwa aspekty tej modlitwy

Krótka modlitwa do Dordże Czang ma podwójne zastosowanie:

1.  Jako bezpośredni tekst modlitwy, która pomaga nam rozwijać oddanie do Lamów Linii.
2. Jako tekst przedstawiający nauki mahamudry. Ta modlitwa w zwięzły sposób przedstawia wszystkie istotne nauki mahamudry.

Dzięki wielkiemu urzeczywistnieniu autora tej modlitwy jej znaczenie jest niezwykle precyzyjne. Wprawdzie zawiera niewiele słów, ale ich sens jest bardzo głęboki.

Ponieważ Bengar Dziampal Zangpo osiągnął głębokie urzeczywistnienie, jego modlitwa niesie z sobą wielkie błogosławieństwo. Ma to ogromne znaczenie zarówno z punktu widzenia osoby chcącej rozwinąć oddanie, jak i z punktu widzenia analizy tekstu. Dlatego powinniśmy nie tylko recytować ten tekst, ale też studiować jego znaczenie.

Trzy części modlitwy

Krótka modlitwa do Dordże Czang składa się z trzech zasadniczych części:                                        

               1.    W pierwszej z nich otwieramy się na lamów linii przekazu Karma Kagju oraz

  wszystkich pozostałych szkół Kagju.

2.    Druga część omawia praktyki wstępne nyndro.

3.    Trzecia część – zasadniczą praktykę mahamudry.

Na końcu Krótkiej modlitwy do Dordże Czang znajdują się cztery linijki, będące osobną modlitwą życzeń. Najpierw modlimy się oto, abyśmy we wszystkich przyszłych żywotach nie byli oddzieleni od naszego lamy i abyśmy mogli stale cieszyć się praktyką dharmy. I mamy tu na myśli nie tylko przyszłe żywoty, ale także i przede wszystkim nasze obecne życie. Modlitwę kończymy życzeniami, abyśmy przeszli całą ścieżkę bodhisattwy i osiągnęli stan Dordże Czanga, czyli Przebudzenie.

Thranku Rinpocze, na życzenie XVI Karmapy, specjalnie dla ludzi z Zachodu, napisał szczegółowy komentarz do tej modlitwy pt. „Ukazanie ścieżki do wyzwolenia”.

Krótka modlitwa do Dordże Czanga

 Wielki Dordże Czang, Tilopo, Naropo, Marpo, Milarepo i mistrzu dharmy Gampopo, Karmapo, który wiesz wszystko i znasz trzy czasy, dzierżyciele czterech głównych i ośmiu dalszych Linii, Dri, Tak, Tsal, wspaniali Drukpowie i wszyscy inni, którzy urzeczywistniliście dogłębną ścieżkę mahamudry, Dakpo Kagju – niezrównani opiekunowie wszystkich istot – modlę się do Was, Lamowie Kagju. Udzielcie mi błogosławieństwa, bym podążając za naukami Kagju osiągnął pełne wyzwolenie.                                                                              Powiedziano, że wyrzeczenie się jest stopami medytacji. Wielcy medytujący, są wolni od przywiązania do jedzenia czy majątku i zrywają więzy z tym życiem. Pobłogosławcie mnie, bym nie lgnął do bogactwa i sławy.         Powiedziano, że oddanie jest głową medytacji. Lama otwiera wrota do skarbnicy ustnych nauk. Wielcy medytujący stale modlą się do Lamy.  Pobłogosławcie mnie, by narodziło się we mnie spontaniczne oddanie.         Powiedziano, że nierozproszenie jest podstawą medytacji. Cokolwiek się pojawia, wielcy medytujący w naturalny sposób spoczywają w bezpośrednim poznaniu. Pobłogosławcie mnie, by moja medytacja była wolna od intelektualizowania.

 Powiedziano, że esencją myśli jest dharmakaja. Myśli nie są czymś realnym, a jednak powstają. Dla wielkich medytujących jawią się jako niepowstrzymana gra. Pobłogosławcie mnie, bym urzeczywistnił nierozdzielność samsary i nirwany.   

***

Obym we wszystkich przyszłych żywotach nie był oddzielony od doskonałego Lamy i radował się wspaniałością Dharmy. Obym urzeczywistnił właściwości stopni i ścieżek bodhisattwy i osiągnął stan Dordże Czang.