Drong-dżung - przeniesienie świadomości do innego ciała.

Opisana tutaj praktyka należy do najbardziej sekretnych nauk wadżrajany.
Chcąc zachować szacunek dla Linii Praktyk, postanowiłem tekst skrócić. Dlatego pominąłem tutaj opisy sylab mantrycznych czy opisy ćwiczeń oddechowych.

Joga przeniesienia świadomości tyb. drong-dżug dosłownie znaczy "wejście do domu".
Joga przeniesienia świadomości stanowi specjalność anuttarajoga tantry i naucza się jej szeroko w wielu matczynych tantrach; wspomina się o niej również w każdej ojcowskiej tantrze.
Zgodnie z naukami pradźniaparamity, wyrażenie „przeniesienia świadomości do nowej siedziby” używa się dlatego, ponieważ jogin wysyła swoją świadomość do niezepsutych zwłok innej osoby. W ten sposób może kontynuować swoją pracę dla dobra innych czujących istot.
Jeśli chce się lepiej zrozumieć zasady tej niezwykłe jogi, można je znaleźć w ustnym przekazie nauk Guhjasamadży, zwanych pod nazwą ustnej tradycji formy cielesnej chwalebnego Guhjasamadży. Jogę przeniesienia świadomości należy uważać za część jogi wyrzucania świadomości tyb. Phowa należącej do Sześciu Dharm Naropy.
Marpa był największym mistrzem jogi przeniesienia świadomości do innej siedziby. Ostatnim, który otrzymał pełny przekaz tej jogi był Darma dode, syn Marpy. Niemniej jego przedwczesna śmierć doprowadziła do wygaśnięcia linii przekazu tej szczególnej praktyki jogi. Takie jest oficjalne stanowisko. "Nieoficjalnie" wiadomo, że wciąż istnieje ustny przekaz tych nauk. 

CEL PRAKTYKI
Powody wykonywania jogi przeniesienia świadomości do nowej siedziby mogą być wielorakie. Na przykład ci, którzy pochodzą z niepomyślnej linii, zdają sobie sprawę z własnych ograniczeń i wiedzą, że nie są wstanie zrealizować wielkich czynów dla dobra innych, mogą uznać za korzystne nabycie bardziej odpowiedniego ciała. Może się zdarzyć i tak, że choroba ciała uniemożliwi przynoszenie pożytku sobie i innym, przez co zostanie się zmuszonym do rozglądnięcia się za zdrowym ciałem. Podobnie może nas dotknąć starość, co zmusi nas do zdobycia młodego ciała. Z tych i podobnych powodów wykorzystuje się jogę „przeniesienia świadomości” 

WYMAGANIA DO PRAKTYKI
Zarówno w przypadku jogi wyrzucania świadomości tyb. Phowa jak i jogi przeniesienia świadomości – osoba wykonująca praktykę powinna otrzymać przekaz i przestrzegać samaja tantrycznych. Powody tego są w znacznej mierze takie same jak w praktyce jog fazy stwarzania.
We wszystkich tych praktykach tj. wyrzucania świadomości, przeniesienia świadomości i wyprowadzenia świadomości kogoś innego do swojego ciała – wymaga zdolności do zablokowania przepływu energii poprzez umieszczenie sylab mantrycznych w odpowiednich miejscach, jak również oczyszczenie bram przez zastosowanie techniki oddychania wazowego celem skierowania energii życiowych do kanału centralnego. Potrzebna jest także umiejętność kontrolowania czerwonego elementu w czakrze pępka za pomocą tummo i wykorzystania jej do pobudzenia świadomości, która porusza się na subtelnych wiatrach energii.
Umiejętność wyemanowywania własnej lub wyprowadzanie cudzej świadomości wymaga obecności wyżej wspomnianych czynników, jak również określonego treningu w kontroli energii i zrealizowanego w ten sposób przekształcenia natury energii.

JAK WYKONAĆ PRZENIESIENIE ŚWIADOMOŚCI DO INNEGO CIAŁA
Najpierw trzeba zdobyć świeże i niezepsute zwłoki człowieka, który nie umarł wskutek zadania mu poważnych ran czy choroby umysłu. W celach treningowych można również używać ciała niektórych zwierząt.

Zgodnie z ustnym przekazem mówi się o trzech sposobach zastosowania jogi przeniesienia świadomości.

Pierwsza metoda
W pierwszej z nich Jogin powinien rozwinąć kontrolę nad subtelnymi wiatrami energii i świadomości. Należy wzbudzić w sobie silną motywację przynoszenia pożytku innym w tym życiu oraz rozwinąć niezmierzone współczucie dla wszystkich żyjących istot. Dopiero na tej podstawie można zastosować praktykę jogi przeniesienia świadomości do innej siedziby.
Do tej praktyki potrzebna jest osoba do pomocy, z którą rozpoczynamy praktykę w odosobnionym miejscu. Należy unikać wszelkich rozpraszających działań. Potrzebny jest ołtarz na mandalę bóstw, należy przygotować stosowne ofiary i ustalić granice odosobnienia.

 Przed miejscem, w którym będziemy praktykować medytację, na czarnej podstawie należy umieścić mandalę a w jej środku postawić kapalę, a na niej wyraźnie napisać kredą odpowiednią sylabę mantryczną.
Następnie wyobrażamy siebie w formie jidama mandali, należy wykonać siedmioczęściową modlitwę, a potem medytację na mantryczną sylabę(…) w swoim centrum serca.
Kiedy oddech przechodzi wyłącznie przez prawą dziurkę od nosa, wyobrażamy sobie, że znajdująca w naszym centrum serca mantryczna sylaba(…) zostaje wyemanowana na zewnątrz i rozpuszcza się w narysowanej w kapali mantrycznej sylabie.
Nie wdycha się ponownie powietrza, lecz zatrzymuje oddech. Po jakimś czasie należy powoli wypuścić powietrze, a następnie robi wdech. Potem powtarzamy całą praktykę.
Po pewnym czasie pojawią się oznaki postępu. Na przykład naczynie kapala zacznie drżeć, podskoczy lub samo z siebie będzie skakać po mandali.
Kiedy pojawią się znaki powodzenia uprzednio przygotowane zwłoki należy umyć czystą wodą, przyozdobić je pięknie i ułożyć ze skrzyżowanymi nogami na przygotowanej wcześniej mandali. Teraz przystępuje się do ćwiczenia przenoszenia swoje świadomości do znajdującego się na mandali trupa. W tym celu wykonujemy wizualizacje sylab mantrycznych i odpowiednie ćwiczenia oddechowe. Wspomniane ćwiczenia powtarza się raz po raz, aż w końcu trup zaczyna oddychać i ożywa. To są znaki powodzenia wskazujące, że uzyskaliśmy zdolności do praktyki.
Kiedy jest się gotowym do rzeczywistej praktyki, opuszcza się odosobnienie i wyrusza na poszukiwanie odpowiednich zwłok ludzkich do których przeniesiemy swoją świadomość i w których będziemy mogli dalej żyć i pracować dla dobra innych.
Jak uprzednio, należy umieścić trupa na mandali, z twarzą skierowaną w naszą stronę.
Zwłoki powinny być czyste i udekorowane kwiatami, ozdobami itd. Następnie identyfikujemy się z jidamem mandali, utrzymując świadomość iluzorycznej natury zjawisk itd. Potem składamy ofiarowujemy guru i strażnikom dharmy tormę oraz wyrażamy życzenia oto, aby nie pojawiły się przeszkody.
Teraz wyobrażamy siebie i trupa w postaci jidamów. Należy usiąść przed trupem i wykonać odpowiednie ćwiczenia oddechowe i wizualizacje… Po jakimś czasie trup zostaje przywrócony do życia i zaczyna oddychać. Kiedy to się stanie, zdobywamy pięknego przyjaciela, o którego należy dbać np. podając mu odpowiednie jedzenie. Przez pół miesiąca należy trzymać go w ukryciu aż nie uzyska sił. W tym samym czasie w swoim odosobnionym miejscu należy zachować swoje poprzednie ciało, które później można uroczyście spalić, popioły wymieszać z gliną i zrobić tsa tsa itd., w ten sposób okazując im szacunek za dobrą służbę, którą nam oddały. Teraz możemy prowadzić nowe życie w nowym fizycznym ciele i wykonywać wielkie czyny dla pożytku żyjących istot.

To był zwięzły opis jogi przeniesienia świadomości do nowej siedziby, nauczanej przez linię guru. Wiele indyjskich pism i tantrycznych tekstów naucza podobnych technik, nie wspomina jednak o wszystkich szczegółach, jakie można znaleźć w opisanej wyżej ustnej tradycji.

ETYCZNA STRONA JOGI PRZENIESIENIA ŚWIADOMOŚCI DO NOWEJ SIEDZIBY
W związku z tymi naukami należy wspomnieć o kwestii etycznej. Podobny problem pojawia się w przypadku jogi phowa, w której mówi się, że przedwczesne wyemanowanie świadomości poza ciało jest równoznaczne z zabiciem człowieka. Jednak w tym przypadku nie używa się tak ciężkiego języka. Z praktyką jogi przeniesienia świadomości do nowej siedziby nie wiąże się możliwość zabójstwa lub samobójstwa, ponieważ w przeciwieństwie do phowa, tutaj się nie umiera. Nie istnieje tutaj ryzyko przedwczesnej śmierci, co może mieć miejsce w zbyt wczesnej fazie zastosowania phowa. Tutaj „śmierć” jakiej doświadcza jogin lub jogini, nie jest całkowitą śmiercią ze wszystkimi cechami o konwencjonalnym przebiegu.
I mimo, że ma miejsce przeniesienie świadomości do nowego ciała, nie ma mowy o zwykłym poczuciu odrodzenia się na jeden z czterech sposobów: z łona, jaja itd. Ponadto chociaż okres czasu, jaki upływa pomiędzy wyemanowaniem świadomości poza własne ciało a wejściem jej do nowego ciała, można nazwać stanem pośrednim(bardo), nie jest to jednak w pełni charakterystyczne bardo stawania się. Co więcej, podczas zwykłej śmierci i odrodzenia się, ma miejsce całkowita utrata pamięci poprzedniego życia, natomiast tutaj nie ma o tym mowy.

Druga metoda
Drugą tradycją jogi przeniesienia świadomości do nowej siedziby, jest metoda potężnej projekcji świadomości innej istoty do własnego ciała. Ponieważ nauki do tej jogi lamowie nie nauczają publicznie. Dlatego jedynie wspominam o tej jodze, bez podawania jakichkolwiek szczegółów.

Trzecia metoda
Trzecia metoda może wydawać się bardzo kontrowersyjną techniką dlatego nawet nie będę wspominał na czym ona polega. Jest to najprostszy sposób zapobiegnięcia niepotrzebnym plotkom, fałszywym interpretacjom itp. Niemniej wspominam o trzeciej metodzie jogi przenoszenia świadomości po to by nie być zaskoczonym, kiedy będziemy poznawać te nauki.