Gra na kanglingu

Maczig Labdryn była ngagmą(Ngagma to rodzaj żeński od ngagpa). Nie miała nic poza damaru, dzwonkiem i kanglingiem. Miała tylko dwie ręce, w związku z tym kiedy grała, w jednej miała damaru, w drugiej dzwonek, a kangling wkładała sobie w pochwę i grała, wydawała dźwięk. W tej chwili jest inkarnacja Maczig Labdryn, która też to robi, mieszka w klasztorze mniszek w Jalmo, w Indiach. I nie tylko ona potrafi tak robić, ale wszystkie jej uczennice, mniszki również. Ani Tsełang, która już nie żyje, która była w Kagyu Ling we Francji, też to demonstrowała. Mówiła, że to zupełnie proste. Te wszystkie mniszki, które żyją wokół obecnej inkarnacji Maczig, bardzo dobrze wykonują praktykę Cie. Mają świetne głosy, świetnie im wszystko wychodzi.

Z ustnych nauk lamy Tenpa Dargje