Karma Kagju znana też pod równorzędną nazwą Karma Kamtsang jest jedną z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego. Szkoła Karma Kagju zapoczątkowana przez I Karmapę, Dusum Khjenpa (1110-1193) jest najdynamiczniej rozwijającą się szkołą buddyzmu w Europie.

poniedziałek, 7 lipca 2014

Praktyka tummo jako metoda wykorzystania chorób na ścieżce cz.1

Na podstawie nauk udzielonych przez Tengę Rinpocze

Tummo w sanskrycie candali dosł. „wściekła, gniewna”. Tummo "praktyka ognia psychicznego" jest tantryczną praktyką związaną z opanowaniem subtelnych kanałów energii skr.nadi, wiatrów energii skr. waju i kropli energii skr. bindu. Praktyka tummo stanowi część Sześciu Jog Naropy, ale praktykuje się ją również w powiązaniu np. z praktyką jidama. Jednym z efektów ubocznych tej praktyki jest wywoływanie wielkiej ilości ciepła w ciele praktykującego. Podstawą tej praktyki jest położona poniżej pępka tzw. „nirmana czakra” – czakra wypromieniowania. Przede wszystkim tummo jest metodą, która oczyszcza praktykującego ze wszelkich nawykowych skłonności nagromadzonych przez pożądanie i seks. W tej praktyce pożądanie – jedna z trucizn umysłu – służy jako „ścieżka” do stanu Buddy. Tummo zwane jest „źródłem ścieżki” ponieważ stanowi podstawę dla następnych pięciu jog Naropy.
W swoich ustnych pouczeniach Naropa przekazał miedzy innymi, w jaki sposób poprzez praktykę tummo zwaną także „wewnętrznym ogniem” można wykorzystać chorobę jako ścieżkę.

W podstawowej formie praktyki tummo punkt skoncentrowania wizualizacji znajduje się poniżej pępka. Podczas choroby punkt koncentracji znajduje się dokładnie w miejscu bólu. W tym miejscu „wyobraża” się pustkę, a w niej ogień tummo.
Na przykład podczas choroby gardła wizualizuje się ogień tummo w gardle, w miejscu gdzie odczuwamy ból.
Ogień tummo ma cztery cechy:
1. Jest czerwony
2. Jego naturą jest szczęśliwość
3. Jest gorący
4. Jego forma to nieustanny ruch
Te cztery cechy należy włączyć do medytacji. W wizualizacji te cztery cechy zostają nierozdzielnie zmieszane z doświadczeniem choroby. Zmieszanie ognia tummo z chorobą, oznacza wykorzystanie choroby, bólu itp. jako ścieżkę.
W miejscu, w którym wizualizujemy ogień tummo, wypala on wszystkie zanieczyszczenia naszych kanałów energii, wiatrów energii i kropli. Dotyczy to zarówno podstawowej praktyki tummo jak i tej szczególnej formy tummo. Ogień tummo spala wszystkie wrażenia karmiczne, związane z negatywnymi czynami i truciznami umysłu wraz z ich przyczynami i skutkami. Jednocześnie posiada on nową jakość tj. poprzez praktykę tummo rodzą się i wzrastają pozytywne cechy. Wynikają one z oddziaływania ognia tummo na trzech poziomach:

1. Tummo Podstawy
2. Tummo Ścieżki
3. Tummo Owocu

Tummo Podstawy
Stanowi czerwona cząstka, którą otrzymaliśmy od matki. Od samego początku powstania naszego ciała przebywa ona cztery palce poniżej pępka. Wspomniana czerwona cząstka stanowi podstawę do rozwinięcia ognia tummo, dlatego zwana jest także „istniejącym Tummo Podstawy”.

Tummo Ścieżki
Oznacza formalną praktykę tummo i dlatego zwana jest także „ścieżką praktyki tummo”. W tej praktyce wizualizujemy w miejscu choroby ognień tummo z jego czterema cechami.

Tummo owocu
Pojawia się jako wynik doskonałego wykorzystania ognia tummo, kiedy to poprzez praktykę tummo uwolniliśmy wszystkie choroby same w sobie. Uzyskuje się to przez całkowite zmieszanie istoty choroby z ogniem tummo. W ten sposób wykorzystaliśmy ogień tummo jako ścieżkę w doskonały sposób. Nazywa się to „Przejawionym Tummo Owocu”. To właśnie tummo jest aspektem prawdziwej natury umysłu, ponieważ w tej fazie manifestującego się „Tummo Owocu” jogin spoczywa w prawdziwej naturze umysłu.

    
                                             XVI Karpama podczas praktyki Sześciu Dharm Naropy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz