Tenga Rinpocze

Pierwszy raz Tengę Rinpocze spotkałem we śnie. Kilka lat temu miałem sen, w którym odwiedziłem ośrodek dharmy, w którym spotkałem Tengę Rinpocze. Widząc go powiedziałem, „ale u was panuje spokój i harmonia…nie to, co u nas…Rok później spotkałem go na żywo, w Centrum Buddyjskim w Grabniku, otrzymałem inicjacje Zielonej Tary i Białego Mahakali….Podczas kolejnego spotkania doświadczyłem nierozdzielności pustki i współczucia….Po tym, jak Rinpocze udzielił nam błogosławieństwa, kiedy wszedł do ośrodka, cała przestrzeń –dosłownie – wibrowała miłością i współczuciem….

Krótka historia linii inkarnacji Tengi Rinpocze

Bencien Lama Samten - I Tenga Rinpocze

 Historia inkarnacji Tengi Rinpoczego zaczyna się w czasach VIII Sangje Njenpy Rinpoczego, Tendzina Drubcioga. Jeden z uczniów Njenpy Rinpoczego był wybitnym Lamą o imieniu Bencien Lama Samten, zwanym też Gynkhen Samten. Tytuł "Gynkhen" oznacza "Znawca Strażników", a nadany mu został, ponieważ uważano go za mistrza w medytacji Szing Kjonga, jednego z głównych strażników linii Karma Kagyu, oraz strażnika klasztoru Bencien.

Lama Samten był bliskim uczniem VII Sangje Njenpy Szeraba Ningpo i pomagał w wychowaniu następnego wcielenia, VIII Sangje Njenpy Tendzin Drubchoga. Lama Samten większość życia spędził na odosobnieniu i medytował na swego jidama Karma Pakszi(II Karmapę), Białą Tarę oraz na strażnika Szing Kjonga. Mnóstwo osób z całego regionu Kham przychodziło do niego po błogosławieństwo, które natychmiast  uwalniało od wielu rodzajów chorób i innych trosk. Tuż przed jego śmiercią, jego uczniowie usłyszeli, że jest on nieco zmęczony i udaje się do przyjemnego ogrodu.  Sangje Njenpie rinpocze przekazał trąbkę z kości udowej i poprosił go, aby dbał o nią i zwrócił, kiedy powróci. Wkrótce odrodził się jako Drongpa Lama Tendzin Czogjal z Bencien.

Drongpa Lama Tendzin Ciegjal z Bencien – II Tenga Rinpocze

Kilka lat po śmierci Lamy Samtena, VIII Sangje Njenpa udał się w podróż do Lhasy. Po drodze został poproszony przez lokalnego zarządcę, Drukpę Puntsoka, o różne inicjacje. W rodzinie zarządcy natknął się na pewnego chłopca, który nagle poprosił, by Njenpa Rinpocze oddał mu jego trąbkę z kości udowej! Sangje Njenpa przypomniał sobie wówczas, że Lama Samten na krótko przed śmiercią dał mu na przechowanie taką trąbkę. Zrozumiał, że chłopiec musi być inkarnacją Lamy Samtena. Sangje Njenpa zwrócił się do ojca chłopca i poprosił go, aby za kilka lat wysłać chłopca do klasztoru Bencien. Ojciec zgodził się i wysłał go tam, kiedy miał trzynaście lat, wraz ze swoim starszym bratem Tsełang. Wkrótce po przybyciu do klasztoru chłopiec rozpoczął studia w zakresie teorii i praktyki tradycji Kagju i w ciągu jednego roku przypomniał sobie wszystkie rytuały i śpiewy stosowane w klasztorze Bencien. Po jakimś czasie Sangje Nienpa wyświęcił go oficjalnie na mnicha i nadał imię Karma Tendzin Ciegjal. Była to druga inkarnacja Tengi Rinpoczego. Gdy chłopiec skończył osiemnaście lat, Sangje Njenpa opowiedział mu historię Lamy Samtena. Dodał też, że ponieważ Lama Samten był bardzo wybitnym Lamą, Tendzin Ciegjal, jako jego inkarnacja, powinien być jak najlepszej myśli co do swej przyszłości. Następnie polecił chłopcu udać się na odosobnienie pod kierunkiem pierwszego Kongtrula Rinpoczego, Lodro Thaje, w klasztorze Palpung. Tendzin Ciegjal uczynił zgodnie z radą swego Lamy i wyruszył do Palpung, by spotkać Lodro Thaje. Dziamgon Kongtrul przyjął go z miłością i wkrótce dał mu przydomek Gawa Tulku, odnosząc się do obszaru Ga w Nangchen, w którym znajduje się klasztor Bencien. Pod jego kierunkiem odbył trzyletnie odosobnienie, uzyskując bardzo wyraźne oznaki powodzenia w praktyce. Od Dziamgona Lodro Thaje otrzymał pełny przekaz Karma Kagyu i Szangpa Kagyu. Następnie Tendzin Ciegjal przez dalsze lata asystował Kongtrulowi Rinpoczemu, stale ucząc się od niego. Dziamgon Kongtrul był nim zachwycony i kiedy musiał na pewien czas wyjechać do Lhasy, jemu właśnie pozostawił pod opieką swój ośrodek odosobnień w Palpung.
Po kilku latach Kongtrul Rinpocze powrócił. Oświadczył wtedy, że zarówno pod względem wykształcenia, jak i urzeczywistnienia Tendzin Ciegjal jest teraz równy jemu samemu, dlatego powinien udać się z powrotem do Bencien. Kongtrul poradził mu, aby zawsze utrzymywał trzy rodzaje zobowiązań, aby nigdy nie zapominał o nierozdzielności pustki i współczucia, stale pamiętał o lamie i modlił się do niego. Jako prezent pożegnalny własnoręcznie namalował dla niego tankę Sześcioramiennego Mahakali tyb. Czadrupa, który był szczególnym aspektem medytacyjnym zarówno Lodro Thaje, jak i Tendzina Ciegjala, czapkę pandity, bęben damaru do praktyki Czod, posąg Guru Mahasukha.

 Tenga Rinpocze. Powyżej rinpocze znajduje się tanka Czadrupy namalowana przez Dziamgona Kongtrula Rinpocze.

Gdy obecny Tenga Rinpocze miał trzynaście lat, w klasztorze Bencien wybuchł pożar, który
 strawił również dom młodego Rinpoczego wraz z całym dobytkiem. Jedyną rzeczą, której ogień nie zaszkodził, była właśnie ta tanka. Rinpocze uważa to za dowód, że jeszie sempa(istota pierwotnej mądrości) rzeczywiście w niej zamieszkuje.
W czasie gdy drugi Tenga Rinpocze powrócił do Bencien, Njenpa Rinpocze już nie żył. Tendzin Ciegjal przejął więc zwierzchnictwo nad klasztorem i ośrodkiem odosobnieniowym. Wkrótce stał się też odpowiedzialny za wykształcenie dziewiątego Sangje Njenpy, Gelek Drubpa Njimy, który był skądinąd wujkiem obecnego Radha Czime Rinpoczego z Londynu.
Pewnej zimy Tendzin Czogjal miał sen, w którym ukazał się jego guru Dziamgon Kongtrul Rinpocze, siedzący na lwim tronie, ubrany w trzy szaty dharmy.  W Tym śnie Dziamgon Kongtrul Rinpocze rzekł do niego: "Teraz nadszedł czas, abyś dołączył do mnie w czystej krainie lamy." Tendzin Czogjal powiedział swojemu asystentowi, aby sporządzić i zachować listę wszystkich rzeczy, które dokonał, i powiedział mu, że ma zamiar na chwilę udać się do innych krain. Trzy dni później zmarł. Jego ciało zostało następnie sprowadzone do Bencien i poddano kremacji. W zachowanych szczątkach pojawiło się wiele drobnych kuleczek tzw. ringseli. Pozostałe relikwie zostały zgromadzone w stupie, wraz z czapką pandity i termą posągiem Guru Mahasukha. Tendzin Czogjal miał wielu wybitnych uczniów, wśród nich m.in.:

• IX Sangje Njenpa Rinpocze

•   Khenpo Bencien Karma Guru

• Sopa Tharczin, który stał się mistrzem odosobnień centrum odosobnień     Dżinasagara;

• Karma Gyalwe Wangpo, który praktykował głównie Wadżrawarahi i Kynczok Czidu(praktyka Guru Rinpocze) i osiągnął sto milionów powtórzeń rdzennej mantry Guru Rinpocze;

•  Rinczen Palden, który praktykował głównie Wadżra Kilaję z term Ratna Lingpy i został mistrzem odosobnień w centrum odosobnień Sarwawid Wairoczana;

•   Khenpo Karde, który żył bez stałego miejsca zamieszkania, a w końcu udał się do Tshurphu gdzie służył Karmapie;

• Trom Sangpo Lodro, który praktykował jedynie Sześć Jog Nigumy. Dzięki umiejętności przekształcania swoich snów, udawał się do wielu czystych krain. Stał się mistrzem odosobnień centrum odosobnień Szangpa.

Krótka biografia III Tengi Rinpocze z klasztoru Bencien (1932-2012)

 Tenga Rinpocze urodził się we wschodnim Tybecie, w regionie znanym jako Ga Dokham,  w 1932 roku, czwartego dnia szóstego miesiąca tybetańskiego. Matka Tengi Rinpocze będąc w ciąży miała szczególny sen, w którym Drongpa Tendzin Czogjal (poprzednie wcielenie Tengi Rinpocze) wręczył jej turkus i powiedział, aby nosiła go na szyi. Tenga Rinpocze  został rozpoznany jako tulku w wieku ośmiu lat przez J.E. XI Tai Situ Rinpoczego, Pema Łangciuk. XV Karmapa Kakhjab Dordże miała również wizję, na podstawie, której napisał list zawierający dokładny opis miejsca ponownych narodzi Tengi Rinpocze, imiona rodziców, opis rodzinnego domu itp, które były w pełni zgodne z wizją Situ Rinpocze. Ślubowanie Schronienia złożył u poprzedniego Sangje Njenpy Rinpoczego. Otrzymał wówczas imię Karma Tendzin Trinle Namgjal. Gdy miał szesnaście lat, intronizowano go jako tulku. W przeddzień intronizacji, miało miejsce niezwykłe wydarzenie. W tym czasie jeden z głównych posągów w klasztorze w Bencien, posąg 13 Karmapy Düdül Dordże, „zdjął” swoją Czarną koronę, kiedy Rinpocze przechodził koło niego. Czarna korona znalazła się na stole…z przodu, a nie na głowie posągu. Według lamów i mnichów klasztoru Bencien, posąg Karmapy „zdejmuje” Czarną Koronę zawsze wtedy, kiedy miało pojawić się jakieś szczególnie pomyślne wydarzenie.. W tym samym czasie niebo wypełniło się wielobarwnymi tęczami, przyjmującymi różne kształty, takie jak np. wielopłatkowe lotosy.

W klasztorze Bencien w Tybecie Tenga Rinpocze otrzymał bardzo rozległe wykształcenie w zakresie rytuałów, filozofii, medycyny itd. W wieku dziewiętnastu lat przyjął dwa stopnie ślubowań mnisich od J.E. XI Tai Situ Rinpoczego.

W dwudziestym roku życia rozpoczął trzyletnie odosobnienie. W tym czasie stał się szczególnym mistrzem Sześciu Jog Naropy. Mówi się, że na tym odosobnieniu był jedyną osobą, u której nie zamarzała woda w ofiarnych miseczkach. Ponadto, śnieg na dachu domku, w którym Rinpocze odbywał odosobnienie, cały czas topił się i spływał. Był to wynik opanowania tummo - jogi ciepła psychicznego. Jako głównego Jidama obrał Białą Tarę i stał się wybitnym mistrzem w tej praktyce. W tym czasie, Tenga Rinpocze śnił o dziewczynie ubranej na czerwono, która dała mu trójkątny przejrzysty czerwony kryształ, w środku którego, znajdowała się, wyraźnie widoczna, pełna mandala Wadżrajogini, wraz ze wszystkimi nasiennymi sylabami, girlandami mantr itp. W tym okresie doświadczył też wizji jednego z indyjskich Mahasiddhów, który przedstawił się jako Lawapa. Rinpocze otrzymał wiele wskazówek od niego. Podczas praktyki jogi marzeń sennych, doskonalił się w ćwiczeniach transformacji, dzięki czemu, wiele razy udawał się do czystej krainy Białej Tary.

Po ukończeniu odosobnienia Rinpocze został nauczycielem w Bencien. Po inwazji chińskiej w 1959 roku był zmuszony emigrować. Razem z Sangje Njenpą Rinpoczem wyruszyli najpierw do Tsurphu, a następnie wraz z XVI Karmapą opuścili Tybet. Udali się do Indii, gdzie zamieszkali w Rumteku, nowej siedzibie Karmapy, w księstwie Sikkimu.

Tenga rinpocze spędził w Rumteku siedemnaście lat. W 1967 roku został przez XVI Karmapę mianowany Dordże Lobpynem (Wadżra-Mistrzem) klasztoru Rumtek, a tym samym i głównym Dordże Lobpynem całej szkoły Karma Karma Kagju. Po kilku latach pełnienia tej funkcji Rinpocze dotknięty został chorobą kości, która szczególnie zaatakowała prawą nogę.  Karmapa doradził, by Rinpocze udał się na leczenie do Darjeelingu. Jednak przeprowadzona tam pięciomiesięczna kuracja nie przyniosła oczekiwanych rezultatów. Karmapa zasugerował więc szukanie dalszej pomocy medycznej w Katmandu. Tak więc w 1976 roku Rinpocze osiadł w Katmandu (Nepal), gdzie w ostatnich latach zbudował klasztor kontynuujący tradycję klasztoru Bencien z Tybetu.

Już w 1974 roku Tenga Rinpocze towarzyszył XVI Karmapie w jego pierwszej podróży na Zachód. W 1978 roku Rinpocze został poproszony przez XVI Karmapę, aby przyjechał do Danii, aby wesprzeć tamtejszy ośrodek Dharmy. Stamtąd Rinpocze przyjął wiele zaproszeń i udał się do innych ośrodków w Danii, a także m.in. Niemiec, Francji, Grecji… W szczególności XVI Karmapa poradził, że będzie bardzo pomyślne dla przekazu dharmy w Europie, jeżeli Tenga Rinpocze założy duże centrum Dharmy w środku Niemiec. W związku z tym Rinpocze założył Bencien Phuncok Ling w 1999 roku, które regularnie odwiedzał.

XVI Karmapa poradził swym zachodnim uczniom, by zaprosili Tengę Rinpoczego do Europy, a także poprosił ich, aby pomogli mu w leczeniu choroby. Przy tej okazji XVI Karmapa napisał list do swych zachodnich uczniów, rekomendując Rinpoczego jako wysoce urzeczywistnionego mistrza i radził im podążać za jego pouczeniami. 

List XVI Karmapy polecający Tengę Rinpocze

Mniej więcej w tym samym czasie XVI Karmapa wysłał także list do Tengi Rinpoczego, prosząc go, by został oficjalnym reprezentantem Karmapy w Azji Południowo-Wschodniej i opiekował się tamtejszymi ośrodkami Karma Kagju. Jednocześnie do tamtejszych ośrodków przesłał listy mówiące, że Tenga Rinpocze będzie od teraz ich przewodnikiem. Z powodu trwającego leczenia oraz wzrastającej liczby uczniów na Zachodzie, Rinpocze nie mógł od razu pojechać do Południowo-Wschodniej Azji, ani zamieszkać tam na stałe. Jednak zgodnie z obietnicą daną Karmapie, Tenga Rinpocze odwiedza regularnie Malezję, Tajwan i Hong Kong, przynosząc pożytek wielu uczniom i wspierając istniejące tam ośrodki Karma Kagju.

Od 1979 roku Rinpocze regularnie odwiedzał ośrodki Kagju na Zachodzie. Jego głęboka wiedza obejmująca wszystkie dziedziny buddyzmu, jego doświadczenie jako mistrza medytacji, wieloletnia znajomość naszego stylu życia i niestrudzona gotowość wspierania miłością każdej istoty sprawiły, że wielu zachodnich uczniów obrało go sobie za duchowego nauczyciela. Mimo zaawansowanych lat Kjabdzie Tenga Rinpocze, wciąż niestrudzenie kontynuował podróże. Jego jedyna motywacją było przynoszenie pożytku swoim licznym uczniom na całym świecie. Cierpiał na przewlekłe choroby, które w ogóle nie powstrzymały jego aktywności dla pożytku istot, którą kontynuował do ostatniej chwili swojego życia.

Tenga Rinpocze zmarł w wieku lat 81. 30 marca 2012 roku o godzinie 3:24 rano Tenga Rinpocze odszedł w parinirwanę, pozostając przez cztery i pół dnia w pośmiertnej medytacji, zwanej Thugdam.

e

Tenga Rinpocze w pośmiertnej medytacji  tyb. thugdam

Po czterech i pół dnia, 3 kwietnia o 15.15 czasu nepalskiego, Tenga Rinpocze postanowił zakończyć Thugdam – stan głębokiego medytacyjnego spokoju, w który wchodzą niektórzy wielcy Mistrzowie po śmierci fizycznego ciała. Towarzyszyły temu zupełnie niezwykłe zjawiska. 

Niebo nad Katmandu w chwili, kiedy T. Rinpocze zakończył pośmiertną medytację

W Katmandu zerwała się potężna nawałnica, rzecz niespotykana o tej porze roku. Około trzeciej po południu nagle zrobiło się bardzo ciemno, zaczął wyć wiatr i padać ulewny deszcz. Biły pioruny, które wstrząsnęły klasztorem. Kiedy się uspokoiło, niektórzy widzieli tęcze. O podobnych anomaliach pogodowych donoszono również z innych miejsc, zwłaszcza z Rumteku, siedziby Karmapów na wychodźstwie, gdzie Tenga Rinpocze wiele lat pełnił funkcję wadżra mistrza XVI Karmapy. Tam bliźniaczo podobna burza zerwała się dokładnie w tym samym czasie. Deszcz, błyskawice i powoli oddalające się grzmoty trwały całą noc.
Uroczysta ceremonia kremacji rozpoczęła się 23 maja o godz. 7 rano czasu nepalskiego (w Polsce wypada to około godz. 3 w nocy).
 Pod koniec ceremonii w popiele na dnie purkhangu można było wyraźnie zobaczyć kapalę (górną część czaszki) Tengi Rinpocze, która przetrwała pogorzelisko, co jest podobno bardzo dobrze wróżącym znakiem.
Ostatni rytuał zakończył się o godz. 14 czasu nepalskiego, a następnie purkhang został zasłonięty ze wszystkich stron i pozostanie nienaruszony przez najbliższy tydzień, aby popioły mogły w pełni wystygnąć. phurkang
31 maja 2012 otwarto purkhang, w którym znaleziono zaskakująco wiele odłamków kości – przede wszystkim duże fragmenty czaszki, kręgosłupa oraz kończyn. Ponadto w popiołach znaleziono m.in. trzydzieści siedem pigułek-relikwii tyb. ringsele o różnych barwach: jedne są lśniąco złoto-żółte, inne lśniąco miedziano-czerwone, srebrno-białe, szare i kilka czarnych. Ich widok sprawił nam ogromną radość. Ring sel, powstają w popiołach samoistnie i pojawiają się tylko w przypadku wybitnych mistrzów, którzy osiągnęli głębokie urzeczywistnienie.
Wszyscy możemy być dumni z tego, że znaliśmy takiego wielkiego Mistrza!