Ceremonia Czarnej Korony

Historia ceremonii Czarnej Korony.

Nie wiadomo, kiedy odbyła się pierwsza ceremonia Czarnej Korony. Praktyka ta stała się popularna dopiero w czasach IX Karmapy, Łangciuka Dordże. Można powiedzieć, że od chwili wykonania „Czarnej Korony” związana z nią ceremonia stopniowo nabierała znaczenia.

Znaczenie ceremonii Czarnej Korony.

Symboliczna Czarna Korona jest nie tylko materialnym symbolem przebudzonych właściwości Karmapy. Wykorzystywana jest również jako środek, za pomocą którego te właściwości mogą oddziaływać na innych, im pomagać i inspirować. W tym celu poprzedni Karmapowie ułożyli ceremonię, która znana jest jako Ceremonia Wadżra (Czarnej) Korony.

Ceremonia rozpoczyna się ofiarowaniem mandali i siedmioczęściową modlitwą. Następnie Karmapa przebywając w głębokim wchłonięciu medytacyjnym, utożsamia się z formą Buddhy Współczucia sanskr. Awalokiteśwara tyb. Czenrezik. Po nałożeniu Czarnej Korony powtarza rdzenną mantrę Awalokiteśwary - Om mani peme hung. W tym momencie symboliczna Czarna Korona staje się nieoddzielna od duchowej Czarnej Korony Karmapy.  W ten sposób symboliczna Czarna Korona pokazywana podczas ceremonii ma zdolność otwierania umysłów obecnych i umożliwia im kontakt z ponadosobistym, przebudzonym stanem umysłu Karmapy. Staje się środkiem przynoszącym wyzwolenie przez widzenie.

Ceremonia Czarnej Korony stała się dla XVI Karmapy ważnym elementem jego aktywności dla pożytku istot. Udzielał tego błogosławieństwa wielokrotnie w Europie, w Stanach Zjednoczonych i południowej Azji.

                   

Dalajlama zakłada Czarną Koronę.

III i V Dalajlama opisali w swoich autobiografiach spotkanie III Dalajlamy, Sonam Gjatso z IX Karmapą. III Dalai Lama poprosił Karmapę o udzielenie ceremonii Czarnej Korony. Po jej zakończeniu zapytał, czy mógłby ją włożyć na głowę. Karmapa zgodził się na to, a gdy Dalajlama włożył Czarna Koronę, pojawiło się wiele pomyślnych znaków.