Cykl abhiszek Cik Szie Kyn Drol „Zrozumieć jedno – wszystko jest wyzwolone”.

Cik Szie Kyn Drol – jest to cykl pełnych głębokiego znaczenia czterdziestu czterech abhiszek* łagodnych i gniewnych aspektów buddy zebrany przez IX Karmapę, Łangciuk Dordzie.

Sama nazwa Cik Szie Kyn Drol oznacza: „Zrozumieć jedno – wszystko jest wyzwolone”. Oznacza to tyle, że wykonywanie jednej praktyki jest utrzymywaniem czystej więzi ze wszystkim innymi. 

Ogromne trudności związane z uzyskaniem wielu abhiszek sprawiły, że zaczęły powstawać ich zbiory. Z Indii pochodzi na przykład słynne „Sto abhiszek Mitry” wielkiego mahasiddhy Mitry.  Podobne zbiory, jak na przykład Cik Szie Kyn Drol, spisywano również w Tybecie.

Wydaje się, że cykl abhiszek IX Karmapy był w Tybecie unikatem. Dlaczego? 

IX Karmapa

Cykl abhiszek zebranych przez IX Karmapę różni się od pozostałych, w których każdy aspekt buddhy ma specyficzną abhiszekę. Tutaj wszystkich ich udziela się tak samo – według tego samego schematu zmieniają się tylko nazwy aspektów Buddhy i historia linii przekazu danej abhiszeki, które wstawia się w odpowiednim miejscu tekstu abhiszeki. Niemniej poszczególne medytacje (sadhany) różnią się od siebie.

We wstępie do „Kompendium klas tantr” Loter Łangpo wyjaśnia, że zebranie wielu abhiszek i wyodrębnienie z nich jednego schematu wymaga bardzo szczególnego lamy, który po pierwsze musi posiadać głębokie urzeczywistnienie, a po wtóre uzyskać zgodę jidamów.

Dziewiąty Karmapa pozostawił te przekazy w trzech wariantach: długim, średnim i krótkim. Właściwy tekst abhiszek zbioru IX Karmapy podzielony jest na trzy części:

1.        "Girlandę Łagodnych" bóstw i ich praktyk
2.       "Girlandę Groźnych" bóstw
3.        Praktyki Opiekunów, nazywane „Girlandą Piorunów”

Ostatnia z nich jest tak sekretna, że XI Situ Pema Łangciuk Gjalpo ominął ją podczas sporządzania drewnianych matryc drukarskich „Znajomości jednego”. Ta część kopiowana była tylko ręcznie. Kiedy zatem XVI Karmapa dawał przekaz czterem synom serca, w tym miejscu używał rękopisu w piśmie ume.

Abhiszeki zawarte w tym cyklu nazywa się ogólnie inicjacjami czy też błogosławieństwami „pozwolenia”, ponieważ niosą zgodę i błogosławieństwo Lamy do praktykowania medytacji, powtarzania mantry i pozostawania w samadhi określonego aspektu buddhy, a także do pomagania w ten sposób innym. Dzięki praktyce i urzeczywistnieniu można także osiągnąć poziom pozwalający na przekazywanie abhiszek samemu, wymaga to jednak rzecz jasna spełnienia wielu szczególnych warunków.

Lista abhiszek zawartych w zbiorze Cik Szie Kyn Drol:

Aspekty Łagodne

1. Dolkar, Biała Tara

2. Biała Tara z tradycji VI Karmapy Thongły Dondena

3. Seng Deng Nag Kji Dolma, Zielona Tara z Akacjowego Lasu, według tradycji Nagardżuny, jidam I Karmapy

4. Tara Wstrząsająca Światem, według pochodzącej od Czandragomina tradycji „Stu Tar”

5. Kurukulle

6. Przynosząca Pomyślność Tara Spełniająca Potrzeby – ze „Stu Sadhan”

7. Jum Cienmo [sanskr. Pradżniaparamita]

8. Tsuktor Nampargjalma [sanskr. Usznisza Widziaja], obok Białej Tary i Amitajusa jeden z trzech  aspektów Długiego Życia

9. Tsuktor Duk Karmo, Biały Parasol [sanskr. Usznisza Sitatapatra]

10. Tsuktor Barła, Płomienna Usznisza

11. Rikpej Gjalmo Nga, Pięć Królowych Wiedzy – mandala Żeńskich Buddhów Pięciu Rodzin

12. Ritry Loma Cien [sanskr. Parna Sziawari]

13. Yzer Cien [sanskr. Marici]

14. Gjaltsen Tsemo [sanskr. Dhwadzia Grakejura]

15. Jangcien Lhamo, partnerka Mandziuśriego [sanskr. Saraswati]

16. Dziamjang Marser Jab-Jum, Pomarańczowy Mandziuśri z żeńskim orszakiem

17. Dziamjang Karpo, Biały Mandziuśri

18. Dziamjang Tsendzie [sanskr. Mandziuśri Nama Samgiti]

19. Dziampal Maseng, Mandziuśri Lew Mowy

20. Dziampal Arapatsa [sanskr. Mandziuśri Arapatsa]

21. Dziampal Senge Dra, Mandziuśri Lwi Ryk

22. Tsepame [sanskr. Amitajus]

23. Czenrezik Dzikten Łangciuk [sanskr. Lokeśwara]

24. Pakpa Dziampa [sanskr. Arja Majtreja]

Aspekty Gniewne

1. Ciakna Dordże Tumpo, Wściekły Wadżrapani [sanskr. Cianda Wadżrapani]

2. Pakpa Ciakna Dordże, Szlachetny Wadżrapani [sanskr. Arja Wadżrapani]

3. Ciakna Dordże Dziung Dyl, Wadżrapani Ujarzmiający Duchy

4. Dordże Namdziom [sanskr. Wadżrawidarani]

5. Dordże Namdziom Karpo, Biała Wadżrawidarani

6. Mijoła Karpo, Biały Aciala

7. Tumcien Mijoła Ngynpo, Niebieski Wielki Rozwścieczony Aciala [sanskr. Mahacianda Aciala]

8. Troło Metsek, Gniewny Bhurkumkuta

9. Troło Metsek Dziang Nak, Ciemnozielony Gniewny Bhurkumkuta

10. Tob Po Cie [sanskr. Mahabala]

11. Gniewny Dytsi Kjil Ła [sanskr. Amrita Kundali]

12. Gek Thardzie

13. Tamdin Marpo Lha Nga, Mandala Pięciu Bóstw Czerwonego Hajagriwy, jidam I Karmapy

14. Tamdin Nakpo, Czarny Hajagriwa

15. Tamdin Marpo, Czerwony Hajagriwa

16. Tamdin Sang Drub, sekretna sadhana Hajagriwy z tradycji Kjergangpy

17. Tamdin Nakpo Ciak Ral Cien, Czarny Hajagriwa o Żelaznych Włosach

18. Szindzie Nakpo, Czarny Jamantaka

19. Szindzie Sziemar, Czerwony Jamantaka                                                                              

20. Seng Dongma [sanskr. Simhamukha], Dakini o Lwiej Twarzy

*sanskr. Abhiszeka "namaszczenie, pokropienie", tyb. łang kurła "przekaz mocy". Na Zachodzie tłumaczone pod nieco mylącą nazwą "inicjacja". Jest to ceremonia upoważniająca do wykonywania praktyki wadżrajany związanej z tym aspektem Buddhy, któremu poświęcona była abhiszeka. Ciałem: wykonuje się w czasie takiej ceremonii symboliczne gesty (mudry) i inne rytualne czynności. Zwykle jest się też dotykanym symbolicznymi przedmiotami i spożywa pobłogosławione substancje. Mową: powtarza się za prowadzącym lamą modlitwy i mantry. Umysłem: medytuje się zgodnie z podanymi instrukcjami. Po otrzymaniu abhiszeki można się poświęcić praktykowaniu sadhany określonego aspektu Buddhy. "Przekaz mocy" oznacza, że nie chodzi tutaj oto, że wcześniej nie mieliśmy żadnej mocy i teraz ktoś z zewnątrz daje nam jakąś moc. Mamy w sobie tę moc, potencjał - niesplamioną naturę umysłu, tylko, że ona nie jest w tej chwili „dojrzała”. Dlatego nie przejawia się.  W tekstach mówi się - „abhiszeka prowadząca do dojrzałości” lub „abhiszeka przynosząca dojrzałość”. To znaczy, kiedy lama udziela abhiszekę, to stwarza przez to warunki, żeby tę „moc”, którą już mamy w sobie, doprowadzić do dojrzałości, żeby mogła się ona zamanifestować.