Modlitwa siedmiu gałęzi

Siedmioczęściowa modlitwa* uważana jest za króla modlitw mahajany, jest ona niezwykle efektywnym narzędziem pozwalającym pomnożyć dwa nagromadzenia, oczyścić zaciemnienia umysłu itd. Siedmioczęściowa modlitwa była praktyką powszechnie stosowaną przez lamów linii Kagju, np. przez Gampopę. Sam Śantidewa podkreślał korzyści i konieczność wykonywania siedmioczęściowej modlitwy. Tybetańscy lamowie, często podkreślają znaczenie „siedmiu gałęzi” jako podstawę codziennej praktyki.

Tradycyjne komentarze do tej modlitwy mówią np.:

„Jeśli, kierując się przebudzonym nastawieniem, zwyczajnie ofiarowujesz siedmioczęściową modlitwę, wszystkie twoje splamienia będą usunięte, a nagromadzenie dobrych wrażeń stanie się bezgraniczne jak niebo"

W wielu sutrach i tantrach uważa się, że nie ma lepszego sposobu na pomnożenie dwóch nagromadzeń niż siedmioczęściowa modlitwa. Modlitwa ta jest tak ułożona, że każda kolejna jej część przynosi więcej dobrych wrażeń niż poprzednia.

Siedmioczęściowa modlitwa obejmuje: (1) pokłony, (2) składanie ofiar, (3) wyznanie popełnionych negatywności, (4) radowanie się z zasługi innych, (5) prośbę o nauczanie dharmy, (6) prośbę, aby buddowie nie odchodzili [do pasywnej Nirwany], (7) dedykacja zasługi. 

Ogólnie poszczególne części oczyszczają różne splamienia umysłu:

• Pokłon - antidotum przeciw pysze

• Składanie ofiar - antidotum przeciw pragnieniu

• Wyznanie negatywnych czynów - antidotum przeciw gniewowi

• Rozradowanie - antidotum przeciw zazdrości

• Prośba o nauczanie dharmy - antidotum przeciw niewiedzy

• Prośba o pozostanie - antidotum przeciw lgnięciu do realności zjawisk

• Dedykacja zasługi - antidotum przeciw niepewności

Siedmioczęściowa modlitwa jest fantastyczna jako codzienna praktyka. Sama w sobie jest ona kompletną praktyką dharmy. Ale ze względu na swoją efektywność i błogosławieństwo, dołączona jest do wielu praktyk jak np. nyndro IX Karmapy, guru joga Milarepy itd. Istnieje wiele różnych tekstów siedmioczęściowej modlitwy. Siedmioczęściowa modlitwa może być praktykowana na różnych poziomach: zewnętrznym, wewnętrzny, sekretnym, takości. Można to robić w bardzo formalny sposób, recytując wybrany tekst siedmiu gałęzi lub też możemy praktykować bez tekstu, posługując się własnymi słowami lub też bez słów a z samym odczuwaniem. To nie musi trwać bardzo długo. Możemy ją zrobić w ciągu jednej minuty, lub np. w ciągu pół godziny. To zależy od naszych upodobań, chęci, możliwości. Nawet, jeśli nie praktykujemy jakiejkolwiek innej formalnej medytacji, to ona sama w sobie jest znaczącą praktyką. 

Siedmioczęściowa modlitwa I Karmapy, Dysum Khjenpa.

Jest wiele różnych tekstów siedmioczęściowej modlitwy. Ten jest szczególny. Powstał on spontanicznie w umyśle I Karmapy, kiedy po raz pierwszy zobaczył swojego guru Gampopę.

Ostatnie wersy tej modlitwy, która pochodzi z umysłu I Karmapy, nie są klasyczną częścią "siedmiu gałęzi". Tradycyjnie siedmioczęściowa modlitwa kończy się ofiarowaniem dobrych wrażeń. Natomiast tutaj znajdziemy wersy, które są bezpośrednio powiązane z praktyką wadżrajany, z praktyką guru jogi.

(1)Kłaniam się przed prawdziwym pełnym chwały lamą w Akaniszta, pałacu dharmadhatu.

(2)Ty, który jesteś esencją wszystkich Buddów trzech czasów i który całkiem jasno ukazujesz mi, że mój umysł jest dharmakają, ofiarowuję ci ciało, wszystko, co posiadam i stworzone w wyobraźni ofiary. Wychwalam cię nieograniczonym uwielbieniem.

(3) Wyznaję wszelkie popełnione szkodliwe czyny. I od tej chwili postanawiam nie popełniać dalszych.

(4)Cieszę się z wszelkich przynoszących zasługę działań wszystkich istot i dedykuję je przyczynie najwyższego Przebudzenia.

(5) Proszę cię nie odchodź do nirwany, 

(6) Lecz obracaj kołem dharmy niezrównanie najwyższego pojazdu dharmy. Udziel swego błogosławieństwa, abym doskonale urzeczywistnił mądrość i współczucie bez uprzedzeń, oraz doskonałą mądrość mahamudry, tak jak poprzednio urzeczywistnili to Buddowie i Bodhisattwowie

(7) Udziel mi błogosławieństwa, abym to iluzoryczne ciało rozpoznał jako nirmanakaję. Udziel mi błogosławieństwa, abym oddech życia rozpoznał jako sambhogakaję. Udziel mi swojego błogosławieństwa, abym swój umysł rozpoznał jako dharmakaję. Udziel mi błogosławieństwa, aby trzy ciała ukazały się jako nierozdzielne”.

*Siedem gałęzi skt. Saptagana, tyb. jenlak dun, zwykle tłumaczy się jako „siedmioczęściowa modlitwa”, „modlitwa siedmiu gałęzi”, „praktyka siedmiu gałęzi” itp.