Wadżra taniec, dynamiczna gra formy i pustości

Wielu z nas widziało na żywo lub na filmie niezwykle porywające rytualne tańce w wykonaniu lamów. Aby przybliżyć ich sens i znaczenie podzielę się kilkoma ogólnymi informacjami na ten temat. W tradycji Wadżrajany tzw. „tańce lamów” stanowią jedną z form tantrycznej medytacji, w której zaangażowane są wszystkie aspekty naszej osobowości.

Jest wiele rodzajów tańców  powiązanych z różnymi cyklami nauk Wadżrajany np. z

praktyką Czod, z czteroramiennym Mahakalą, czy słynny taniec związany z praktyką Ośmiu Aspektów Guru Padmasambhawy, niezwykle ważny dla tradycji Karma Kagju. Rytualny taniec może stanowić część naszej codziennej praktyki, ale najczęściej (w rozbudowanej formie) pojawia się podczas szczególnych aktywności dharmy np. świąt, intensywnej rozbudowanej praktyki medytacji tyb. drubpa itp.

 Znaczenie wadżra tańca 

Wadżra taniec ma bardzo długą historię i głębokie znaczenie, w niczym też nie przypomina żadnego z tańców, które się zazwyczaj wykonuje. Ogólnie rzecz biorąc, w Wadżrajanie istnieje zewnętrzna i wewnętrzna joga. Tańce należą do jogi zewnętrznej. Jego istotą, czy też naturą jest rozpoznanie natury zjawisk – jedności przejawiania się i pustości. Ciało, mowa i umysł tańczącego przestają być zwyczajne, tańczący wyobraża siebie w formie jidama, a jego taniec staje się środkiem, za pomocą którego naturę zjawisk ukazuje on innym ludziom.

Cel wykonywania wadżra tańca 

Są dwa rodzaje pożytków, jakie płyną z praktyki wadżra tańców: doczesne i ostateczne. Doczesne biorą się stąd, że jogin, który wykonuje wadżra taniec, utrzymując dumę bóstwa, porusza się tak jak dany aspekt buddy, dzięki temu oczyszcza kanały, wiatry i thigle, oczyszcza choroby, brak równowagi elementów, wiatrów, wszelkie szkodliwe czyny itp. Nie koniec na tym. 

Taniec w wykonaniu pełnego mocy jogina, który w doskonały sposób utrzymuje dumę bóstwa, jest w stanie bezpośrednio wpłynąć na ciało, mowę i umysł przyglądających się jego tańcowi istot. Wszystkie one posiadają naturę buddy, przesłaniają ją jednak splamienia. Dzięki „samadhi trzech wadżr” – ciała, mowy i umysłu – jidam oczyszcza umysł tańczącego. Jeśli widzowie również wyobrażają sobie jidama i medytują, postrzegając taniec jako wyraz jego aktywności, otrzymają błogosławieństwo mądrości równe temu, które otrzymaliby bezpośrednio od jidama. Oglądanie tańca staje się w ten sposób w umysłach widzów zalążkiem wyzwolenia, oczyszcza ich splamienia, przeszkody związane z ciałem, daje dłuższe życie i lepsze zdrowie. Pożytkiem ostatecznym z praktyki wadżra tańca jest to, że jeśli utrzymywaliśmy dumę bóstwa wykonując wiele wadżra tańców w swoim życiu, wówczas po śmierci, w jednej chwili przyjmiemy formę jidama w sambhogakaji. 

W tantrze Hewadżry czytamy, że wadżra taniec usuwa zewnętrzne i wewnętrzne przeszkody zarówno tańczących, jak i widzów. Tancerz jest w stanie wpływać na otaczający go świat, gdyż cokolwiek się w świecie przejawia, nosi „pieczęć jidama”. Mówi się również, że wadżra taniec pozwala łatwo osiągnąć rezultat powtarzania mantr danego jidama.

Opracowanie: Paweł Włodarczyk