Żółty Dzambala - pomnażacz wszystkiego, co pożyteczne...

Żółty Dzambala

O PRAKTYCE ŻÓŁTEGO DZAMBALI

Dzambala jest najbardziej znany z aktywności przynoszącej bogactwo i dobrobyt. Jest też niedulanym aspektem bogactwa i obfitości. Jego sanskryckie Imię Dzambala, prawdopodobnie pochodzi od Dżambhary (cytryna), którą trzyma w prawej ręce. Praktyka Dzambali pomaga się uwolnić od trudnych sytuacji materialnych i zdrowotnych, zwiększać długość życia, dobrobyt, i dawać finansową stabilność. Istnieje wiele aspektów Dzambali. Jednym z nich jest żółty Dzambala. Mówi się, że praktyka Żółtego Dzambali w krótkim czasie może przynieść nam materialne bogactwo i pomóc nam wyjść z ubóstwa, ale co ważniejsze, jego praktyka może również doprowadzić nas do duchowego bogactwa i osobistego rozwoju, aby stać się lepszym człowiekiem. Podobnie jak w przypadku wszystkich Buddów, jego praktyka może pomóc nam uzyskać najwyższe osiągnięcie - Przebudzenie.

Przy czym bogactwo jakim obdarza Żółty Dzambala to takie, które przyczynia się do wzrostu naszej duchowej praktyki. Ponieważ odnosi się ono do nagromadzenia dobrych wrażeń i rozwoju takich właściwości jak szczodrość, która jest prawdziwą przyczyną osiągania bogactwa. Praktyka Żółtego Dzambali pomaga nam rozwiać skąpstwo, chciwość, zazdrość, egoizm, które są przyczyną zewnętrznego(materialnego) i wewnętrznego(emocjonalnego, duchowego) ubóstwa. Kiedy rozwijamy szczodrość, wszystkie nasze trudności materialne, zdrowotne i emocjonalne topnieją, a obfitość będzie naturalnie spływać na nas. Znaczy to, że bogactwo jakie przynosi praktyka Żółtego Dzambali nie będzie utrudniało naszej praktyki dharmy lub spowoduje jej degenerację. Praktyka Żółtego Dzambali pomaga oczyścić nasze światowe pragnienia, a nie zwiększać je. Zatem, kiedy z właściwą motywacją zwracamy się do Dzambali, On pomoże nam wyzwolić potężną energię bogactwa na wielu poziomach - materialnym, emocjonalnym i duchowym.

Błogosławieństwa Żółtego Dzambali i znaczenie jego praktyki są szeroko znane w buddyjskim świecie. Uważa się, że umieszczenie jego wizerunku lub posągu w domu lub podarowanie obrazu lub posągu Dzambali jako prezentu jest niezwykle pomyślne.

KRÓTKI OPIS FORMY ŻÓŁTEGO DZAMBALI

Żółty kolor jego ciała symbolizuje aktywność pomnażającą, która polega na wzmacnianiu siły życiowej, a dzięki temu zwiększaniu długości życia; ponadto na pomnażaniu dobrych wrażeń, bogactwa, zalet, wglądów, pogłębianiu świadomości natury rzeczywistości, stymulowaniu rozwoju zdolności mentalnych – inteligencji i pamięci, powiększaniu sławy, a także ukazywaniu adeptowi bogactwa możliwości kryjącego się w każdej sytuacji.

Jego ciało jest niskie i grube, co pochodzi z czasów, kiedy powszechnie uważano, że otyłość jest synonimem bogactwa i luksusu.

Żółty Dzambala ma arogancki wyraz twarzy i siedzi w królewskiej pozycji: to jest ostrzeżenie, aby powiedzieć nam, jeśli nadal będziemy patrzeć i działać w arogancki sposób próbując zdobyć materialne bogactwa, w rzeczywistości uzyskamy zamiast tego ubóstwo. Królewska godność jego formy wskazuje, że Dzambala jest wolny od samsary - dzięki swojej praktyce i osiągnięciom zdobył także wszelką sławę i bogactwo wszechświata i przebywa w stanie, w którym nie doświadcza cierpienia. Może sobie pozwolić na swobodę - ma wszystko, czego potrzebuje! W ten sposób pokazuje nam, jak nasza praktyka może ostatecznie doprowadzić nas do Przebudzenia, gdzie w naturalny sposób cieszymy się wolnością od wszelkiego ubóstwa, a zarazem nieograniczonym bogactwem pozytywnych właściwości.

Dzambala, prawą stopą spoczywa na muszli, co oznacza, że ​​chociaż osiągnął wielkie bogactwo, jest ponad nim i nie będzie już pozwalał, by więzy samsary ponownie go ujarzmiły. Oznacza to, że wspomniany tutaj dobrobyt przeznaczony jest dla wyższych celów związanych z praktyką dharmy.

Żółty Dzambala nie służy do gromadzenia bogactwa w celu spełnienia samsarycznych pragnień. W istocie praktyka Żółtego Dzambali nie wiąże nas z samsarą, ale dostarcza niezbędnych warunków do owocnej praktyki Dharmy, aby całkowicie przekroczyć samsarę.

Żółty Dzambala trzyma w prawej ręce owoc(cytrynę), aby zaznaczyć, że jeśli będziemy postępować zgodnie z jego praktyką, możemy „uzyskać owoce” naszych wysiłków na rzecz osiągnięcia duchowych osiągnięć i Przebudzenia.

W lewej ręce trzyma mangustę, która w starożytnych Indiach stała się symbolem pomyślności i bogactwa. Mangusta pluje pięknymi drogocennymi klejnotami, które spełniają życzenia.

RDZENNA MANTRA ŻÓŁTEGO DZAMBALI

Podstawową mantrą dowolnego aspektu buddy jest tzw. rdzenna mantra skt. mula mantra. Każda sylaba mantry posiada znaczenie. Każda przynosi określony pożytek i błogosławieństwo. Ogólnie mówiąc mantry zawierają w sobie wszystkie właściwości i aktywności aspektów buddy. Mantry dowolnego aspektu buddy posiadają moc spełniania wszystkich dobrych zamierzeń i oczyszczania emocjonalnych splamień. Każda sylaba ma swoją moc, swoje znaczenie, dlatego powinno się mówić wyraźnie każdą sylabę mantry. W rdzennej tantrze Czakrasamwary jest powiedziane:

„Jeśli pragniesz najwyższych osiągnięć mantra i bóstwo [powinno być postrzegane] jako nierozłączne”.

Rdzenna mantra w bezpośredni sposób wyraża właściwości, zdolności i aktywności Żółtego Dzambali. Nie należy myśleć, że mantra przywołuje Dzambalę, albo przywołuje jego błogosławieństwo itp. Rdzenna mantra jest Dzambalą, jego wyrażeniem na poziomie dźwięku. Dlatego stanowi ona podstawową formę praktyki. Jeśli powtarzamy mantrę Żółtego Dzambali ze zrozumieniem, że mądrość Dzambali i sylaby mantry są tym samym, są nieoddzielne, urzeczywistnimy zarówno zwykłe jak i najwyższe siddhi. Tak więc mantra ma tę moc, która pozwala uzyskać wyniki podobnie jak silny lek może uzdrowić chorobę. Mantra jest Dzambalą, a Dzambala jest mantrą.

Opracowanie: Paweł Włodarczyk

Budda Siakjamuni "Pożytki płynące z powtarzania mantry om manipeme hung"

(fragment Nieustannego strumienia płynącego dla pożytku istot)

"Om manipeme hung jest sercem mądrości wszystkich Buddów. Jest kwintesencją Pięciu Rodzin Buddów i mistrzów sekretnej ścieżki. Wyjaśnienia, które ucieleśniają każdą z sześciu sylab, są źródłem wszystkich właściwości i błogosławieństw, korzeniem wszystkich pomyślnych i szczęśliwych realizacji, oraz wielką ścieżką ku najwyższym narodzinom i wyzwoleniu.

Słuchanie, choćby tylko raz, sześciu sylab doskonałego słowa, serca całej Dharmy, umożliwi [praktykującemu] osiągnięcie stanu niepowracającego i stanie się przewoźnikiem, który wyzwala istoty. Poza tym, jeżeli zwierzę choćby [tak małe jak] mrówka, usłyszy tę mantrę przed śmiercią, odrodzi się w krainie Sukhawati(tyb. dełacien) po uwolnieniu się od tej egzystencji. Kiedy słońce topi śnieg, to przywołanie w swoim umyśle tych sześciu sylab chociaż raz, oczyszcza z wszelkich błędów i zasłon spowodowanych przez szkodliwe czyny nagromadzone w cyklu istnienia od nie mającego początku czasu i prowadzi do odrodzenia się w krainie Sukhawati. Samo tylko dotknięcie liter mantry przekazuje inicjację niezliczonych Buddów i Bodhisattwów. Jeżeli kontempluje sieją choćby raz, to słuchanie [nauk], rozmyślanie [nad nimi] i medytacja stają się skuteczne. Zjawiska okazują się być dharmakają. Otwiera się skarbnica działania dla pożytku istot".

MAHAKALA "Wielka siła czasu"

Sanskryckie imię „Mahakala” można przetłumaczyć na dwa równorzędne sposoby: „Wielki Czas” lub „Wielki Czarny”.

W tradycji Indii współwystępują oba rozumienia.

• Maha – wielki

• Kala – czas/czarny

Kala jest interesującym słowem, ponieważ posiada dwa znaczenia w sanskrycie:

• Czas

• Czarny

W buddyzmie indyjskim, Mahakala to głównie Wielki Czarny, ale ma On jeszcze konotacje z czasem – na przykład w Tantrze Mahakali wyjaśnia się je następująco: „Kala, czyli Czarny Trzech Czasów”. W Tybecie imię „Mahakala” nie wywołuje już jednak skojarzeń z czasem. Tłumacze na język tybetański, w którym nie występuje odpowiednik sanskryckiego słowa kala, przełożyli je jako „czarny” tyb. nagpo. Mahakala po tybetańsku brzmi: „Nagpo Czenpo” – Wielki Czarny. Czasami badanie sanskrytu i tybetańskiego jest bardzo przydatne do wyjaśnienia pewnych niejasności związanych z terminologią buddyjską.

Symboliczne znaczenie imienia Mahakala:

• Maha - wielka moc współczucia

• Kala - mądrość dharmadhatu

Mahakala oznacza tego, który urzeczywistnił naturę umysłu i poprzez swoją aktywność pomaga innym w osiągnięciu tej natury. Mahakala jest tyb. jeszie gynpo, czyli opiekunem pierwotnej mądrości. Nie oznacza to, że Mahakala opiekuje się pierwotną mądrością, tylko, że jest on opiekunem o pierwotnej mądrości. Jest on ucieleśnieniem pierwotnej mądrości. Również my posiadamy pierwotną mądrość skt. dźniana tyb. jeszie, ale jej nie doświadczamy. Dlatego mamy wiele zewnętrznych, wewnętrznych i sekretnych przeszkód w praktyce prowadzącej do urzeczywistnienia tej mądrości. Mahakalę nazywa się Opiekunem, ponieważ jego aktywność chroni nas przed przeszkodami na ścieżce. Otrzymujemy pomoc na ścieżce, aby urzeczywistnić stan Buddhy.

Można powiedzieć, że Mahakala symbolizuje, niewidzialną, niewymierną, dynamiczną zasadę wrodzoną wszystkim rzeczom przedstawianą w ikonografii buddyjskiej jako ciemnoniebieska, a także: biała, żółta, zielona, czerwona przerażająca postać, której natura jest jednocześnie „boska i demoniczna”. Jest ona przerażająca dla kogoś ograniczonego własnym „Ja”, które Mahakala depcze swoimi stopami, podobnie jak wszystkich bogów stworzonych na podobieństwo „Ja”, którzy padają na twarz u stóp owej przerażającej postaci. Bowiem czas to siła we władaniu, której znajdują się wszystkie rzeczy i całe istnienie, siła, której ulec muszą nawet najwyżsi bogowie. Mahakala to potężny strażnik nauk Buddhy. Swą mocą chroni dharmę przed wypaczeniami i błędną interpretacją, chroni także przed niebezpieczeństwami związanymi z szybkim rozwojem wewnętrznym, gdyż wiąże się to z uzyskaniem dostępu do głębokich warstw umysłu i osobowości ludzkiej. Groźny wygląd Mahakali jest wyrazem jego mocy(a nie natury) pokonywania demonów i tworów umysłu, które wydostały się spod kontroli i mogłyby działać destrukcyjnie na świadomość praktykującego. Dla tych, którzy nie posiadają zrozumienia, Mahakala wydaje się być demonicznym strasznym bóstwem, które może być niebezpieczne. Owszem, dla osób ogarniętych niewiedzą Mahakala reprezentuje wszystko to, czego istota przywiązana do „Ja” boi się najbardziej jest to groźba unicestwienia. Ale dla tych, którzy posiadają zrozumienie, Mahakala jest przejawianiem się współczucia i mądrości pustości. Nie mają się, czego lękać ze strony wielkiej pustości. Mahakala jest przerażającą, aktywną manifestacją pierwotnej mądrości, która niszczy koncepcję niezmiennego i trwałego „Ja” lub substancji. Istnieje wiele form, czy też manifestacji Mahakali np. dwuramienni Mahakale, czteroramienni Mahakale, sześcioramienni Mahakale. W esencji wszyscy są tym samym, nie różnią się w swej istocie, ponieważ są przejawem wielkiego współczucia wszystkich Buddhów. Ale jednocześnie każdy z nich wyraża jakąś szczególną aktywność Buddhy dla pożytku istot.

Na koniec warto podkreślić, że groźne przedstawienia formy Mahakali jakie możemy zobaczyć na thankach mają jedynie symboliczne znaczenie. One nie pokazują demonicznej istoty, jak ona wygląda, nie ukazują natury Mahakali, ale pewne właściwości niezbędne na ścieżce, aby uporać się z przeszkodami np. cztery kły pokazują pokonanie czterech demonów: demona lgnięcia do skandh, demona śmierci, demona szkodliwych emocji i demona negatywnych czynów. Co to oznacza? Te cztery demony są zasadniczo wewnętrzne, nie są one istotami zewnętrznymi. Pokonanie czterech demonów oznacza urzeczywistnienie braku trwałej jaźni oraz pustości zjawisk. Aby urzeczywistnić te dwa aspekty braku jaźni lub pustości medytujemy na pustość oraz szczególnie, zgodnie z tradycją wadżrajany, medytujemy na naturę naszego umysłu, której cechą jest pustość i świetlistość. Dlatego praktyka medytacji, która przyjmuje jako podstawę rozpoznanie natury umysłu, stopniowo prowadzi do urzeczywistnienia Przebudzenia, w którym to miejscu wszystkie cztery demony są pokonane. W ten sposób, praktyka Mahakali pokonuje demony, które są wewnętrzne. Jednocześnie pokonuje się też różne zewnętrzne niesprzyjające okoliczności, szkodliwe wpływy itp., które są konsekwencją wewnętrznych "demonów". Podobnie wyjaśnia się pozostałe elementy ikonografii Mahakali.

opracowanie: Paweł Włodarczyk

Praktyka mahamudry w pięciu punktach

Nauki linii mahamudry były przekazywane od Buddy Dordże Czanga przez Tilopę, Naropę, Marpę, Milarepę do Gampopy, a od Gampopy do Dysum Cienpy, I Karmapy. Mimo, że istnieje jedna linia przekazu mahamudry, jest wiele sposobów jej praktykowania. Spośród wielu metod stymulowania i pogłębiania doświadczeń na ścieżce mahamudry Ciak Cien Nga Den, czyli "Pięć punktów mahamudry" nauczanych przez wielkiego Dzie Drikunga Rinpoczego, praojca Linii Drikung Kagju, należy do najbardziej efektywnych metod. Dlatego współcześnie tych pięć punktów mahamudry nauczane i praktykowane jest we wszystkich tradycjach Kagju. Na przykład I Karmapa, Dysum Cienpa praktykował w ten sposób. 

"Pięć punktów mahamudry" odnosi się do pięciu etapów praktyki mahamudry:

1. schronienie i bodhicitta

2. praktyka jidama

3. wzbudzanie oddania dla lamy, praktyka guru jogi

4. mamahudra sama w sobie, czyli praktyka szine/lhagthong

5. dedykacja zasługi 

Pieśń urzeczywistnienia Kjobpy Dzigtena Sumgyna, przedstawia esencjonalne pouczenia dotyczące praktyki pięciu punktów mahamudry. 

 „Mahamudra w pięciu strofach” 

Pokłon składam wielkiemu Phagmo Drupie.

1. Dopóki na rumaku współczucia
nie wygrasz wyścigu w niesieniu innym pomocy,
dopóty nie uradujesz ani jednego z bogów czy ludzi.
Włóż więc całe serce w przygotowania do tego biegu.

2. Dopóki twe ciało – w królewskiej formie Przebudzenia –
nie zasiądzie na tronie królestwa Niezmiennej Podstawy,
dopóty zamieszkujące ją matki-Dakinie się nie pojawią.
Włóż więc całe serce w postrzeganie siebie jako Jidama.

3. Dopóki gorące promienie twego oddania nie sięgną
śnieżnobiałej góry czterech kai Lamy,
dopóty nie tryska źródło błogosławieństw.
Włóż więc całe serce w rozwijanie oddania.

4. Dopóki nieboskłon natury umysłu
przesłonięty będzie chmurami pojęciowego myślenia,
dopóty dwie gwiazdy mądrości nie rozbłysną w pełni.
Włóż więc całe serce w uwalnianie się od pojęć.

5. Dopóki szlachetnymi dążeniami nie oszlifujesz
spełniającego życzenia klejnotu zasługi i mądrości,
dopóty nie otrzymasz tego, czego pragniesz i potrzebujesz.
Włóż więc całe serce w dedykowanie zasługi.