Patrzcie z uwagą, jogini pięknie przystrojeni!
Wszystko tutaj wolne jest od jakichkolwiek uprzedzeń -
Bramin, pies i bezkastowy, będąc tej samej natury,
Jedzą wspólnie!
Ganaczakra pudża ma trzy znaczenia:
• Krąg zgromadzonych joginów i joginek odprawiających rytuał.
• Krąg zgromadzonych ofiar.
• Krąg zgromadzonych buddów, jidamów, strażników, daków i dakiń.
Inną nazwą ganaczakry jest ganapudża tyb.tsok kji ciepa dosł. "zgromadzenie ofiarne"
Ganaczakra odnosi się do specjalnego rodzaju rytuału wadżrajany przeprowadzanego w pojedynkę lub przez grupę praktykujących. Jest to rodzaj "uczty ofiarnej" połączonej z sadhaną jidama, strażnika, guru jogą. Ofiarowane płyny symbolizują mądrość, a produkty stałe zręczne metody i współczucie. Po poświęceniu ofiar - czemu towarzyszy medytacja, że jedzenie staje się oceanem nektaru mądrości - najlepszą część darów składa się na ołtarzu, pozostałą zjada samemu, a pozostałości z uczty wyrzuca na zewnątrz, dedykując je wszystkim nieprzebudzonym istotom, które nie mogły wziąć udziału w świętowaniu.
Najwyższym zrozumieniem znaczenia ganaczakra pudży, jest nierozdzielność metody i mądrości. Prawdziwe doświadczanie ganaczakry zawiera się w doświadczeniu pierwotnej mądrości, nierozdzielności szczęśliwości/mądrości pustki. To jest istotą ganaczakry. To jest ofiara tego doświadczenia, męskich i żeńskich wirów, których istotą jest jidam. Prawdziwe znaczenie ganaczakry integruje metodę i mądrość, szczęśliwość i pustkę (jest to ukryte znaczenie).
Kiedy na ganaczakrę gromadzą się mężczyźni, nazywa się to świętem wirów – bohaterów.
Kiedy na ganaczakrę gromadzą się kobiety, nazywa się to świętem wirini – bohaterek.
Kiedy w ganaczakrze biorą udział mężczyźni i kobiety, nazywane jest to świętem wirów i wiriń – bohaterów i bohaterek, albo świętem daków i dakiń.
Ganaczakra znajduje się w centrum wszystkich praktyk na poziomie anuttarajoga tantry i nie można jej znaleźć w żadnej z niższych z tantr.
Ogólnie ganaczakra składa się z trzech części:
1) Ofiara na ołtarz, ofiara dla lamy – ganaczakra zewnętrzna.
2) Ofiara, którą zjadamy sami – ganaczakra wewnętrzna.
3) Ofiara wynoszona na zewnątrz dla wszystkich nieoświeconych bóstw, które mają pozytywne nastawienie dla Dharmy. Dajemy im ofiarę przypominając jednocześnie ich zobowiązania opiekowania się wszystkimi praktykującymi.
Kluczowym punktem ganaczakry jest ćwiczenie się w postrzeganiu wszystkiego z absolutnego punktu widzenia. Nie należy więc rozróżniać między produktami "czystymi" i "nieczystymi" (stąd czasami w czasie ganaczakry spotyka się niewielkie ilości alkoholu i mięsa, zazwyczaj uważanych za "nieczyste" - ale ofiarowuje się wyłącznie mięso zwierząt zmarłych naturalną śmiercią, aby praktyka buddyjska nie przyczyniała się do zadawania innym cierpienia), smacznymi i mniej smacznymi itp. W naukach wadżrajany ganaczakrę uważa się za najefektywniejszą metodę nagromadzenia zasług i rozwinięcia niedualistycznej mądrości. Spożywanie jadła-nektaru jest także źródłem błogosławieństw, ma moc oczyszczania naruszonych ślubowań i splamień ciała, mowy i umysłu, a także uzdrawiania z chorób. Ganaczakrę ofiarowuje się także z intencją pokonania przeszkód, spełnienia pragnień, uczczenia świąt lub też, by pomóc zmarłym.
Cytaty
W tantrze „Tajemnej esencji” Budda powiedział:
„E MA HO, jeżeli ktoś wie jak wykonać rytuał ganapudży to możemy się wesprzeć nim na jak by był guru”.
Według tej, tantry jeśli ktoś potrafi wykonać rytuał ganapudży, to może być takim wsparciem dla innych jak by był guru. Oznacza to, że jeśli wiemy jak wykonać, ganapudżę to mma to takie znaczenie jak byśmy byli guru. To znaczy, że kiedy będziemy robić ganapudżę to wiele istot, lokalnych duchów, bóstw itp., będzie się przed nami kłaniać i przyjmować w nas schronienie. Będą nas traktować jako guru. Trzeba być świadomym, że to zobowiązuje. Bo w przeciwnym razie możemy wiele istot sprowadzić na błędne ścieżki.
W tantrze ,,Wadżra sieci” jest powiedziane:
„Pośród różnych metod wadżrajany prowadzących do nagromadzenia zasług, ofiarowanie ganapudży jest najwyższe”.
„Jeśli ktoś ma w umyśle skłonności, które dojrzałyby jako cierpienie i choroby, to dzięki ofiarowaniu ganapudży zostaną one oczyszczone.”
„Jeśli ktoś ma w umyśle pozytywne cechy, to dzięki ofiarowaniu ganapudży zostaną one pomnożone”.
„Dzięki ofiarowaniu ganapudży nasza wiara i oddanie dla dharmy zostaną powiększone”.
„Dzięki ofiarowaniu ganapudży spełnią się wszystkie nasze pragnienia”.
W tantrze „Samopowstałej doskonałości” jest powiedziane:
„Jeśli ktoś praktykuje ganapudżę to wszystkie negatywności nagromadzone w poprzednich żywotach zostaną oczyszczone i wszystkie negatywności z tego życia będą oczyszczone i wszystkie negatywności z przyszłych wcieleń”.
Czyli wszystkie skłonności, nawyki, które doprowadziłyby nas do gromadzenia negatywności w przyszłych żywotach będą oczyszczone.
„Kiedy ktoś ofiarowuje ganapudżę, to w przyszłym życiu odrodzi się w bogatej rodzinie i będzie skłonny do szczodrości”.
„Ofiarowanie ganapudży jest lekarstwem na nieuleczalne dolegliwości”.
Dakini Jeszie Tsogial powiedziała:
,„Kto ofiarowuje ganapudżę 10 i 25 dnia w ciągu jednego miesiąca(wg. kalendarza księżycowego) to nie odrodzi się w niższych światach tylko w szlachetnej rodzinie dharmy.”
Dakini Maczik Labdryn powiedziała:
„Jeśli chcesz osiągnąć stan Buddy to konieczne jest praktykowanie ganapudży”.
„Jeśli chcesz uzyskać siddhi jidama, to konieczne jest ofiarowanie ganapudży”.
„Najszybszą drogą do uzyskania siddhi jidama jest ofiarowanie ganapudży”.
„Jeśli potrzeba zgromadzić wszystkie dakinie i daków, w jedno miejsce. Ktoś potrzebuje ich błogosławieństwa. To jedynym sposobem ich zgromadzenia jest ofiarowanie ganapudży”.
„Jeśli otrzymujemy wiele abhiszek to byśmy byli w stanie uzyskać ich błogosławieństwo ofiaruje się ganapudżę”
„Kiedy przyjmujemy samaja to czasem je łamiemy, żeby je oczyścić ofiarowujemy ganapudżę”
„Jeżeli chcemy, aby strażnicy zawsze towarzyszyli nam jak cień, powinniśmy ofiarowywać ganapudżę”.
„Gdy osiąga się wiele zasług, ktoś na przykład angażuje się w jakieś wielkie aktywności dharmy np. buduje klasztor albo zaczyna lub kończy odosobnienie to koniecznie powinno temu towarzyszyć ofiarowanie ganapudży.”
„W celu pomnożenia dwóch nagromadzeń z punktem odniesienia: zasługi i bez punktu odniesienia: mądrości. Konieczne jest ofiarowanie ganapudży.”
Najwyższym zrozumieniem znaczenia ganaczakra pudży, jest nierozdzielność metody i mądrości. Prawdziwe doświadczanie ganaczakry zawiera się w doświadczeniu pierwotnej mądrości, nierozdzielności szczęśliwości/mądrości pustki. To jest istotą ganaczakry. To jest ofiara tego doświadczenia, męskich i żeńskich wirów, których istotą jest jidam. Prawdziwe znaczenie ganaczakry integruje metodę i mądrość, szczęśliwość i pustkę (jest to ukryte znaczenie).
Kiedy na ganaczakrę gromadzą się mężczyźni, nazywa się to świętem wirów – bohaterów.
Kiedy na ganaczakrę gromadzą się kobiety, nazywa się to świętem wirini – bohaterek.
Kiedy w ganaczakrze biorą udział mężczyźni i kobiety, nazywane jest to świętem wirów i wiriń – bohaterów i bohaterek, albo świętem daków i dakiń.
Ganaczakra znajduje się w centrum wszystkich praktyk na poziomie anuttarajoga tantry i nie można jej znaleźć w żadnej z niższych z tantr.
Ogólnie ganaczakra składa się z trzech części:
1) Ofiara na ołtarz, ofiara dla lamy – ganaczakra zewnętrzna.
2) Ofiara, którą zjadamy sami – ganaczakra wewnętrzna.
3) Ofiara wynoszona na zewnątrz dla wszystkich nieoświeconych bóstw, które mają pozytywne nastawienie dla Dharmy. Dajemy im ofiarę przypominając jednocześnie ich zobowiązania opiekowania się wszystkimi praktykującymi.
Kluczowym punktem ganaczakry jest ćwiczenie się w postrzeganiu wszystkiego z absolutnego punktu widzenia. Nie należy więc rozróżniać między produktami "czystymi" i "nieczystymi" (stąd czasami w czasie ganaczakry spotyka się niewielkie ilości alkoholu i mięsa, zazwyczaj uważanych za "nieczyste" - ale ofiarowuje się wyłącznie mięso zwierząt zmarłych naturalną śmiercią, aby praktyka buddyjska nie przyczyniała się do zadawania innym cierpienia), smacznymi i mniej smacznymi itp. W naukach wadżrajany ganaczakrę uważa się za najefektywniejszą metodę nagromadzenia zasług i rozwinięcia niedualistycznej mądrości. Spożywanie jadła-nektaru jest także źródłem błogosławieństw, ma moc oczyszczania naruszonych ślubowań i splamień ciała, mowy i umysłu, a także uzdrawiania z chorób. Ganaczakrę ofiarowuje się także z intencją pokonania przeszkód, spełnienia pragnień, uczczenia świąt lub też, by pomóc zmarłym.
Cytaty
W tantrze „Tajemnej esencji” Budda powiedział:
„E MA HO, jeżeli ktoś wie jak wykonać rytuał ganapudży to możemy się wesprzeć nim na jak by był guru”.
Według tej, tantry jeśli ktoś potrafi wykonać rytuał ganapudży, to może być takim wsparciem dla innych jak by był guru. Oznacza to, że jeśli wiemy jak wykonać, ganapudżę to mma to takie znaczenie jak byśmy byli guru. To znaczy, że kiedy będziemy robić ganapudżę to wiele istot, lokalnych duchów, bóstw itp., będzie się przed nami kłaniać i przyjmować w nas schronienie. Będą nas traktować jako guru. Trzeba być świadomym, że to zobowiązuje. Bo w przeciwnym razie możemy wiele istot sprowadzić na błędne ścieżki.
W tantrze ,,Wadżra sieci” jest powiedziane:
„Pośród różnych metod wadżrajany prowadzących do nagromadzenia zasług, ofiarowanie ganapudży jest najwyższe”.
„Jeśli ktoś ma w umyśle skłonności, które dojrzałyby jako cierpienie i choroby, to dzięki ofiarowaniu ganapudży zostaną one oczyszczone.”
„Jeśli ktoś ma w umyśle pozytywne cechy, to dzięki ofiarowaniu ganapudży zostaną one pomnożone”.
„Dzięki ofiarowaniu ganapudży nasza wiara i oddanie dla dharmy zostaną powiększone”.
„Dzięki ofiarowaniu ganapudży spełnią się wszystkie nasze pragnienia”.
W tantrze „Samopowstałej doskonałości” jest powiedziane:
„Jeśli ktoś praktykuje ganapudżę to wszystkie negatywności nagromadzone w poprzednich żywotach zostaną oczyszczone i wszystkie negatywności z tego życia będą oczyszczone i wszystkie negatywności z przyszłych wcieleń”.
Czyli wszystkie skłonności, nawyki, które doprowadziłyby nas do gromadzenia negatywności w przyszłych żywotach będą oczyszczone.
„Kiedy ktoś ofiarowuje ganapudżę, to w przyszłym życiu odrodzi się w bogatej rodzinie i będzie skłonny do szczodrości”.
„Ofiarowanie ganapudży jest lekarstwem na nieuleczalne dolegliwości”.
Dakini Jeszie Tsogial powiedziała:
,„Kto ofiarowuje ganapudżę 10 i 25 dnia w ciągu jednego miesiąca(wg. kalendarza księżycowego) to nie odrodzi się w niższych światach tylko w szlachetnej rodzinie dharmy.”
Dakini Maczik Labdryn powiedziała:
„Jeśli chcesz osiągnąć stan Buddy to konieczne jest praktykowanie ganapudży”.
„Jeśli chcesz uzyskać siddhi jidama, to konieczne jest ofiarowanie ganapudży”.
„Najszybszą drogą do uzyskania siddhi jidama jest ofiarowanie ganapudży”.
„Jeśli potrzeba zgromadzić wszystkie dakinie i daków, w jedno miejsce. Ktoś potrzebuje ich błogosławieństwa. To jedynym sposobem ich zgromadzenia jest ofiarowanie ganapudży”.
„Jeśli otrzymujemy wiele abhiszek to byśmy byli w stanie uzyskać ich błogosławieństwo ofiaruje się ganapudżę”
„Kiedy przyjmujemy samaja to czasem je łamiemy, żeby je oczyścić ofiarowujemy ganapudżę”
„Jeżeli chcemy, aby strażnicy zawsze towarzyszyli nam jak cień, powinniśmy ofiarowywać ganapudżę”.
„Gdy osiąga się wiele zasług, ktoś na przykład angażuje się w jakieś wielkie aktywności dharmy np. buduje klasztor albo zaczyna lub kończy odosobnienie to koniecznie powinno temu towarzyszyć ofiarowanie ganapudży.”
„W celu pomnożenia dwóch nagromadzeń z punktem odniesienia: zasługi i bez punktu odniesienia: mądrości. Konieczne jest ofiarowanie ganapudży.”
„Aby przynieść pożytek istotom sześciu światów, konieczne jest ofiarowanie ganapudży.”
„Jeśli chce się pomóc istotom przebywającym w Bardo. Konieczne jest ofiarowanie ganapudży(w ich intencji).”
„Jeśli pojawiają się przeszkody w praktyce(np. choroby, negatywne stany umysłu, zewnętrzne przeszkody itp.), to najlepszym sposobem usunięcia ich jest ofiarowanie ganapudży”.
„Jeśli jest się w niebezpieczeństwie przedwczesnej śmierci np. otrzymamy złe przepowiednie astrologiczne, to poprzez ganapudżę można odwrócić złe znaki, wpływy, itp.”
„Jeśli popełniło się pięć najgorszych czynów i pragnie się to oczyścić. To ganapudża jest najwyższą metodą oczyszczenia tego.”
Guru Marpa powiedział:
„Co do tego co nazywamy ganaczakrą:
Gdy wykonuje się cztery abhiszeki, ścieżkę, która prowadzi do doskonałości,ganaczakra jest konieczna. Gdy odprawia się poświęcanie, ganaczakra jest konieczna. Gdy prosi się o inspiracje dakiń ganaczakra jest konieczna. Gdy trwa nauczanie i słuchanie tantr ganaczakra jest konieczna. Gdy prosi się o głębokie ustne pouczenia ganaczakra jest konieczna.”
„ Zasadniczo ganaczakry są nie do pojęcia.”
Podsumowanie
„Kiedy rozpoczynamy jakieś aktywności, żeby zapobiec przeszkodom najlepsza jest ganapudża, kiedy kończymy jakieś działania na przykład nyndro, czy odosobnienie itp. najlepsza jest ganapudża, kiedy pojawiają się przeszkody najlepszą metodą ich pokonania jest ganapudża, kiedy pojawiają się nowe nieznane choroby albo kiedy mamy problemy z powrotem do zdrowia najlepszą metodą usuwającą tego typu przeszkody jest ganapudża, kiedy chcemy wykonać praktykę dla zmarłych, którzy znajdują w bardo najlepszą ofiarą jest ganapudża, kiedy chcemy oczyścić naruszone samaja najwyższą metodą jest ganapudża, kiedy napotykamy trudności z pogłębieniem naszej praktyki najlepszą metodą usunięcia przeszkód jest ganapudża, kiedy chcemy pomnożyć dwa nagromadzenia, ganapudża jest najlepsza.”
Czas praktyki.
Najlepiej ganaczakrę praktykować codziennie. Według wielkiego tantrycznego mistrza Abhajakaja: Jeśli jest to możliwe, bardzo dobrze jest praktykować(ganaczakrę) codziennie. Jeśli nie jest to możliwe, to przynajmniej raz w miesiącu, albo przynajmniej raz w roku. Jeśli ktoś nie spełnia nawet tego minimum, narusza swoje samaja.
Ganaczakrę zasadniczo praktykujemy 10, 25 i 29 dnia kalendarza księżycowego. Są to po kolei, dzień Guru Rinpocze(dzień Daków), dzień Dakiń i dzień Strażników. Po tybetańsku „tse czu nje nga”: „dziesiąty i dwudziesty piąty dzień” kalendarza księżycowego. Uważa się, że te dni są szczególnie odpowiednie dla ustanowienia silnego związku ze strażnikami i/lub dakiniami. Dlaczego tak jest? Przyczynę zewnętrzną, zgodnie z naukami tantr, stanowi fakt, iż w te właśnie dni dakowie i jogini z dwudziestu czterech świętych miejsc spontanicznie gromadzą się, by błogosławić praktykujących. Przyczyną wewnętrzną jest fakt, iż tak zwane subtelne kanały, wiatry i krople w ciele medytujących w naturalny sposób zbierają się w tych dniach wokół centralnego kanału, stwarzając najlepsze warunki do medytacji. Sekretny powód zaś jest taki, że wszelkie rytuały wykonywane w te dni wraz z praktyką sekretnej mantry przynoszą szczególnie wielką zasługę. Jeśli stworzyliśmy jakiś problem w odniesieniu do strażników, wtedy oczyszczamy tę przeszkodę. Podobnie jeśli stworzyliśmy jakieś problemy w odniesieniu do linii, guru, przekazu, samaja, lub pomiędzy braćmi i siostrami w wadżry, to również tutaj zostaje oczyszczone.
- Dzień Daków - Zaleca się ofiarować ganaczakrę oraz szczególnie utrzymywać praktykę uważności. Dziesiąty dzień miesiąca kalendarza księżycowego związany jest ponadto z osobą Guru Padmasambhawy. Wielu ludzi uważa, że mistrz ten był niezwykle łaskawy dla Krainy Śniegu, do której - jak zapowiedział - po swoim odejściu będzie zawsze powracał każdego dziesiątego dnia, by obdarzać błogosławieństwem swoich uczniów.
- Dzień Dakiń - Ma podobne znaczenie jak dzień Guru Rinpoczego. Praktykuje się ganaczakrę i składa liczne ofiary.
- Dzień Strażników - Nacisk kładzie się na oczyszczanie negatywności i posty. Wyznawanie błędów i oczyszczanie złamanych ślubowań. Ofiarowanie ganaczakry.
- Pełnia księżyca - Skutki karmiczne wszystkich czynów są zwielokrotnione 100 razy.
- Nów księżyca - Skutki karmiczne wszystkich czynów są zwielokrotnione 100 razy. Nacisk kładzie się na ratowanie życia zwierząt.
Uważa się, że te dni są szczególnie odpowiednie dla ustanowienia silnego kontaktu ze strażnikami lub dakiniami. Można też ganaczakrę robić, w każdy inny dowolny dzień, kiedy tylko czujemy taką potrzebę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz