Guru Joga Karma Pakszi

II Karmapa, Karma Pakszi
  

Na podstawie nauk udzielonych m.in. przez Namse Rinpocze, Khenpo Karthara Rinpocze.

Praktyka Karma Pakszi Ladrub. Ladrub znaczy „najwyższa praktyka” /la – najwyższe, drub – praktyka/, należy do najważniejszych praktyk w tradycji Kagju. Na Zachodzie znana jest pod nieco mylącą nazwą „guru joga Karma Pakszi”. Karma Pakszi Ladrub jest w pewien sposób wyjątkową, szczególną praktyką, bowiem jest ona guru jogą, czyli praktyką, w której przywołujemy błogosławieństwo lamy, otrzymujemy cztery inicjacje, utożsamiamy swój umysł z umysłem lamy. Jednocześnie stanowi praktykę jidama pozwalającą szybko osiągnąć urzeczywistnienie natury umysłu. Zawiera fazę procesu stwarzania i fazę osiągania doskonałości, medytację na mandalę jidama. Ponadto jest to praktyka strażników dharmy przywołująca ich błogosławieństwo i usuwająca różne przeszkody. Jest ona wystarczającą do podtrzymania zalecanego codziennego związku z trzema korzeniami - lamą, jidamem, strażnikiem. Ponieważ jest tak ważna, zwykle stanowi część tradycyjnego trzyletniego odosobnienia medytacyjnego.

Krótka historia sadhany Karma Pakszi
Przekaz sadhany Karma Pakszi pochodzi od tertona Jonge Mindziura Dordże.

 

terton Jonge Mindziur Dordże

Terton Jonge Mindziur Dordże był ningmapą, żył w czasach X i XI Karmapy. Mając 25 lat przebywał na odosobnieniu w klasztorze Dzodzi. Podczas tego odosobnienia w pełni urzeczywistnił praktykę Mahakali Bernagcien. Podczas porannej praktyki Mahakali Bernagciena, o świcie, ale nie we śnie miał wizję jasnego, skrzącego się światła, pośród którego ukazała mu się mandala Karma Pakszi. W centrum był Karma Pakszi. Ponad jego głową Guru Rinpocze. Po prawej stronie Karma Pakszi był Hajagriwa, po lewej Dordże Phagmo. Za Karma Pakszi, Reczungpa. Przed Karma Pakszi był Mahakala Bernagcien, Palden Lhamo i Dordże Lekpa. 

pochodząca z wizji forma Karma Pakszi

W tej wizji, Karma Pakszi przekazał tertonowi esencjonalne nauki dotyczące podstawy, ścieżki i owocu mahamudry. Karma Pakszi rzekł do niego:

 Samaja!
„Słuchaj uważnie! Samoświadoma pierwotna mądrość nie da się opisać. Świat obiektów pożądania przejawia się z powodu pomieszania. Nie rozumiejąc, że zjawiska są przejawem umysły bierzemy je za realne i stwarzamy nawykowe skłonności. W wyniku tego powstają rozmaite zjawiska niczym magiczne twory, a w ślad za nimi pojawia się szczęście i cierpienie, mimo że doświadczane obiekty nie są samoistne. Spójrz na nagie zjawiska! Pozostaw umysł w sobie samym! Wówczas
zjawiska ukażą się jako symboliczny lama. Cokolwiek powstaje, nie lgnij do tego, a wszystko wyzwoli się samo w sobie! E MA HO!”

 „Słuchaj uważnie! Różnorodne zjawiska jawią się nieprzerwanie. Z powodu pomieszania umysł popada w dualizm. Stąd biorą się oczekiwania i obawy. Jakakolwiek z pięciu trucizn się przejawi, spójrz wprost na nią. Przyczyna powstawania emocji jest pomieszanie. Spośród trzech trucizn pożądanie jest pragnieniem szczęścia. Działaj nie lgnąc do jedzenia, bogactwa, przyjemności
władzy i bliskich, do realności, do oczekiwań i obaw. Spocznij w bezgranicznej przestrzeni bycia naturalnym, poza intelektem. Cokolwiek się pojawia, nie lgnij do tego, a wszystko wyzwoli się samo w sobie. Pełne uważności utrzymywanie tego stanu jest bezpośrednim widzeniem”.

Samaja!
„Słuchaj uważnie! W pierwotnej świadomości pojawiają się i znikają samoprzejawione zjawiska. Bądź wolny od przywiązania i lgnięcia do przywiązania. Gdy doświadcza się wolnej od skrajności natury umysłu, wówczas wszystkie zjawiska jawią się jako puste. Pustka sama w sobie jest jak rozległa przestrzeń. W niej spoczywa przekraczająca intelekt i niewyrażalna pierwotna mądrość. Spocznij w tym bezpośrednim widzeniu, wolny od pomieszania i rozproszenia. Natura umysłu nie jest substancjonalna, a jednak wszystko z niej powstaje. Bycie świadomym tego pojawiania się i zanikania to ścieżka przyczynowa. Bycie świadomym, że cokolwiek się przejawia, nie jest realne to
ścieżka wyzwalania w chwili przejawienia. Jeśli pojmie się znaczenie tego, osiągnie się stan Buddy w jednym życiu.”

Na podstawie tej wizji, terton Jogne Mindziur Dordże ułożył tekst sadhany Karma Pakszi. Sam tekst praktyki, który po tybetańsku nazywa się tyb. ledziang „ćwiczenie się w aktywności”. Dodatkowo istnieje tyb. lentab, jest to dodatkowy tekst, który wyjaśnia jak praktykować tsok Karma Pakszi, tekst ofiarowania nyndro tormy został napisany przez II Dziamgona Kongtrula Lodro Thaje. Komentarz do sadhany Karma Pakszi, został napisany przez XV Karmapę. 
Sadhana Karma Pakszi jest gongter, czyli termą umysłu. Pełna nazwa sadhany brzmi:

Przekazana w wizji sadhana Karma Pakszi.

Podstawą praktyki sadhany Karma Pakszi jest otrzymanie pełnej inicjacji, ustnego przekazu tekstu sadhany i wyjaśnień.
Podobnie jak każda inna praktyka wadżrajany, sadhana Karma Pakszi składa się z dwóch faz:

• procesu stwarzania tyb. cierim
• fazy osiągania doskonałości tyb. dzogrim

Sadhana Karma Pakszi praktykowana jest w starym stylu ningma, dlatego w głównej części praktyki medytuje się równocześnie na siebie w formie jidama(dakcie) i jidama przed sobą(dyncie).
Głównym jidamem w tej sadhanie jest Karma Pakszi nieoddzielny od Czenrezika Dzialła Dziamtso. Pojawia się w mandali pięciu bóstw Dzialła Dziamtso. Natomiast sam Karma Pakszi ucieleśnia moc i energię Dordże Drollo, gniewnej formy Guru Padmasambhawy. Istnieje bardzo silne powiązanie między Karmapami a Guru Rinpocze, np. linia inkarnacji Karmapów była przepowiedziana przez Guru Rinpocze. W jednym z poprzednich żywotów Karmapa był jednym z dwudziestu pięciu uczniów Padmasambawy. Karmapa Karma Pakszi jest emanacją Guru Padmasambhawy.
W tej sadhanie, Karma Pakszi otoczony jest orszakiem:

• król gniewnych - Hajagriwa
• Dakini Dordże Phagmo
• Mahakala Dordże Bernagcien
• Dordże Legpa
• Palden Lhamo Rangdziung Dzialmo
• Reczungpa jako nieoddzielny od Wadżrapani.

W głównej części sadhany, medytujemy, że my sami jesteśmy Karma Pakszi otoczeni orszakiem pięciu oceanów: po naszej prawej stronie stoi Hajagriwa – ocean wszystkich daków, po naszej lewej stronie Dordże Phamo – ocean wszystkich dakiń. Ponad naszą głową znajduje się tzw. „Pan Rodziny” Guru Padmasambhawa – ocean wszystkich lamów, za nami jest Reczungpa – ocean wszystkich mahasiddhów, przed nami Mahakala Bernagcien z orszakiem – ocean wszystkich strażników. Taka sama mandala jest przed nami.

Powtarzanie mantr.
Istnieje wiele sposób powtarzania mantr na przykład istnieją sadhany, w których powtarza się tylko mantrę centralnego jidama (np. sadhana Buddy Medycyny) jednocześnie aktywizowane są wszystkie bóstwa mandali, wówczas nie ma potrzeby powtarzania związanych z nimi mantr. W przypadku sadhany Karma Pakszi oprócz powtarzania rdzennej mantry głównego jidama tj. Karma Pakszi, dodatkowo powtarza się mantry poszczególnych „bóstw” mandali:

• mantrę guru Padmasambhawy 
• mantrę Wadżrapani
• mantrę Hajagriwy
• krótką mantrę Dordże Phagmo
• mantrę Mahakali Dordże Bernagcien
• mantrę Palden Lhamo Rangdziung Dzialmo
• mantrę Dordże Lekpy

Tekst sadhany składa się kilku części:

1. Schronienie i pobudzenie bodhicitty
2. Wizualizacja dakcie i dyncie
3. Przywołanie istoty mądrości tyb. jeszie sempa
4. Pokłon
5. Prośba o pozostanie
6. Zewnętrzne, wewnętrzne i sekretne ofiary
7. Spełnienie wyznanie
8. Wychwalanie
9. Modlitwa
10. Otrzymanie inicjacji

Sadhanę Karma Pakszi kończymy dedykacją zasługi, modlitwami przywołania pomyślności itp. Dodatkowo w ramach, sadhany Karma Pakszi możemy praktykować ganapudżę Karma Pakszi. Również ta praktyka wykonywana jest w starym stylu ningmapy.