Tobie, Bogini Parnasiawari, kłaniam się i wychwalam Cię!
Ja i wszystkie istoty, które potrzebują ochrony
i uspokojenia wszystkich czterysta jeden rodzajów chorób
Jak również wszystkich epidemii i chorób zakaźnych.
W czasie epidemii w tej zdegenerowanej epoce,
Proszę! chroń nas wszystkich!
(z sadhany Parnasiawari z cyklu Nam Cie)
Gdy w jednej ze wsi pojawiła się nieuleczalna choroba, Budda modlił się, aby dzięki błogosławieństwu Parnasiawari ludzie zostali uzdrowieni. Od czasu gdy z jej pomocą zatrzymano zarazę w Nalandzie stała się bardzo ważnym jidamem, przywoływanym głównie podczas dużych epidemii i ekspansji nowych chorób. Wielu buddyjskich nauczycieli zalecało jej praktykę dla zatrzymania epidemii SARS. W licznych klasztorach powtarza się jej mantrę jako pierwszą w ciągu dnia - co odsuwa zagrożenia dla zdrowia.
Znaczenie imienia Parnasiawari
Ritry Loma Cien skt. Parnasiavari "Pustelniczka ubrana w liście", znana jako Sarwamariri-prasiamani "Uzdrowicielka wszystkich chorób i epidemii", czy Sarwasiawaranam Bhagawati "Pani/Bogini, Uzdrowicielka Siawari". Sanskryckie imię Parnasiawari, nawiązuje do pustelni górskie, miejsca które jest w stanie pokonać zasłony niewiedzy i zapobiec chorobom, które z niej wynikają. Parna znaczy: "zielony", "liście", "pióro". Słowo „siawari” w jej sanskryckim imieniu odnosi się do starożytnego plemienia Siawara, które znane jest z noszenia spódnic wykonanych z trawy i pawich piór oraz polowania za pomocą łuku i strzał. Dzięki bliskiej naturze tradycji Siawarów i ich znajomości leśnych siedlisk przypisywano im wiedzę o leczniczych i cudownych właściwościach ziół i roślin.
Historycznie Parnasiawari jest pamiętana jako indyjska jogini, która całe życie spędziła medytując samotnie w lasach starożytnych Indii. Nosiła jedynie liście i żywiła się tym co znalazła w lesie, koncentrowała się na badaniu żywiołów i ostatecznie urzeczywistniła najwyższą mądrość. Jednak w niektórych historiach przedstawiana jest jako demonica skt. pisaczi.
Właściwości Parnasiawari
Podobnie jak inne aspekty Tary, Parnasiawari jest uważana jako manifestacja mądrości i współczucia wszystkich Buddhów. Parnaszawari należy do rodziny Działania skt. Karma kula związanej z Buddhą Amoghasiddhi. Jest bardzo ważnym aspektem Tary, na który medytuje się przy praktykach duchowego uzdrawiania. Jej główną aktywnością jest ochrona przed zaraźliwymi chorobami, zapobiega epidemiom itp. Ponadto udziela ona szczególnego błogosławieństwa w przypadku nieznanych lub nieuleczalnych chorób. Kiedy zarazy przenoszą się z kraju do kraju i powstaje wiele cierpienia oraz lęków z tym związanych, wówczas powtarzanie mantry Parnasiawari sprawia, że praktykujący jest jakby otoczony ochronnym namiotem wadżr. Dzięki temu błogosławieństwu zmniejsza się ryzyko zachorowania, a nawet jeśli ktoś zachoruje, choroba przebiega łagodniej.
Ikonografia
Podczas gdy Parnasiavari pojawia się w wielu formach np. czarna, gniewna z dwiema rękami; niebieska, gniewna z czterema rękami; zielona, łagodna z dwoma rękami; czerwona, gniewna z dwoma rękami. Jej główna postać jest złotożółta z sześcioma rękami i trzema twarzami .
żółta Parnasiawari
Parnasiawari jest piękna i zgrabna, pełna młodzieńczej witalności, co jest oznaką dobrego zdrowia w Indiach. Jej silna, krępa postać wskazuje również na jej zdolność do deptania demonów wywołujących choroby. Złotożółta forma ma trzy twarze (żółta, biała i czerwona). Jej główna twarz jest żółta, wyraża (jednocześnie) spokój i gniew, ma troje oczu. Jej lewa twarz jest czerwona, ma troje oczu i wyraża pragnienie. Prawa twarz jest biała, ma troje oczu, i wyraża spokój, łagodność. Nosi włosy związane wężem. Nad każdą z trzech warzy znajduje się tiara z pięciu klejnotów. Czasem jest przedstawiana z długim naszyjnikiem z węża oraz tiarą z liści. Jej górna część ciała jest ozdobiona zielonym jedwabnym szalikiem, a jej dolna część jest okryta spódnicą z liści przewiązaną żółtą jedwabną wstążką. Ta forma ma sześć rąk. W trzech prawych rękach trzyma przy sercu wadżrę, strzałę w geście uderzania, i mały topór, a w lewych: pętle, łuk i świeżo zerwaną gałązkę z owocami, kwiatami i liśćmi. Uważa się, że tą pętlą przyciąga demony chorób, jej topór odcina ich szkodliwe wpływy, a jej łuk i strzały przebijają ich serce, aby pozbawić ich siły życiowej i unieszkodliwić. Wadżra w dłoni symbolizuje jej niezniszczalną moc i jej zrozumienie iluzorycznej natury zjawisk. Prawdziwy uzdrowiciel, zgodnie z dharmą, powinien być w stanie rozpoznać iluzoryczną naturę chorób i je pokonać. Ubrania i trzymane w dłoniach symbole wyrażają jej związek z naturą, skąd pochodzi jej uzdrawiająca moc. Jej spódnica jest zwykle wykonana z liści, czasami ozdobiona kwiatami lub piórami pawia. Paw symbolizuje przemianę negatywnych emocji w mądrość. Siedzi na kwiecie lotosu i dysku księżyca. W tradycji indyjskiej Parnasiawari jest przedstawiana w swobodnej pozycji skt. lalitasana, z jedną nogą wysuniętą do przodu. Na tybetańskich obrazach często pojawia się w zupełnie innej pozycji - jej prawa noga jest zgięta do ciała, więc pięta dotyka tzw. sekretne miejsce, a kolano opiera się o podłogę. Lewa noga jest zgięta w kolanie, ze stopą na podłodze.
Celem tej pozycji jogi jest skierowanie energii życiowej do obszar miednicy, a stamtąd przez kanał centralny skt. awdhuti. Zgodnie z tradycją jogi tybetańskiej budzi to uzdrawiające moce w ciele i prowadzi do wyższego stanu świadomości. Ubrania i atrybuty bogini wyrażają jej związek z naturą, skąd pochodzi jej uzdrawiająca moc. Zna wszystkie sekrety przyrody, tj. leczniczych roślin, minerałów, energii żywiołów itp., po które sięga, aby uspokoić i ujarzmić wszystkie choroby, przyczyny chorób, zniszczyć szkodliwe duchy oraz wzbogacić życie i zdrowie.
Obecność Parnasiawari w buddyzmie jest wszechobecna i jest wymieniana zarówno w sutrach, jak i tantrach. Związane z nią medytacje i rytuały można znaleźć we wszystkich czterech klasach tantry.
opracowanie: Paweł Włodarczyk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz